تحليل يكپارچه گونه هاي سنگي مخزني، واحدهاي جرياني هيدروليكي و رخساره هاي الكتريكي در چارچوب سكانس هاي رسوبي مخازن پرمين-ترياس در بخش مركزي خليج فارس

Integrated reservoir rock-typing, hydraulic flow units and electrofacies determination in sequence stratigraphic framework of the Permian–Triassic reservoirs in the central Persian Gulf

در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ با استفاده از اطلاعات به دست آمده از مغزه ­هاي حفاري، مقاطع نازك ميكروسكوپي و تلفيق آن­ها با لاگ­ هاي پتروفيزيكي و داده­ هاي تخلخل- تراوايي، گونه­ هاي سنگي مخزني، واحدهاي جرياني هيدروليكي و رخساره­ هاي الكتريكي در سازنده اي دالان بالايي و كنگان در يكي از چاه ­هاي ميدان پارس جنوبي مشخص گرديده­ اند. هدف اين مطالعه، بررسي ارتباطات مـوجود بين اين مـفاهيم با جايگاه ­هاي سكانسي (سكانس­ ها و سيستم تراكت­ ها) در مخازن مورد اشاره مي باشد. گونه ­هاي سنگي مخزني بر اساس مطالعات پتروگرافي خصوصيات رخساره­اي (بافت رسوبي)، فرآيند­هاي دياژنزي، و نوع حفرات غالب تعيين گرديده­اند. تعداد 8 واحد جرياني هيدروليكي با استفاده از مفهوم نشانگر زون جريان تعيين شده است. رخساره­ هاي الكتريكي بر مبناي لاگ­ هاي نوترون، صوتي، چگالي و مقاومت با استفاده از روش خوشه بندي تعيين گرديده و با رخساره هاي مغزه (گونه­ هاي سنگي) مطابقت داده شده­اند. در نهايت، گونه­ هاي سنگي، واحدهاي جرياني هيدروليكي و رخساره­ هاي الكتريكي تعيين شده در چارچوب سكانس­ هاي رسوبي مورد بررسي قرار گرفته، ارتباطات آن­ها تشريح شده و توزيع آن­ها در درون مخزن مشخص گرديده است. در نتيجه، رخساره ­هاي دانه غالب (پكستون/ گرينستون) مربوط به زيرمحيط شول با تخلخل بين­دانه­ اي بالا و اثرات دياژنزي افزاينده كيفيت مخزني (انحلال و دولوميتي شدن) كه سبب ايجاد حفرات انحلالي، قالبي و بين­ بلوري در آن­ها شده ­اند، بهترين واحدهاي مخزني اين توالي­ ها را در سكانس رسوبي واحد K4، بخش مياني واحد K2 و بخش مياني واحد K1 تشكيل داده­اند. از سوي ديگر، رخساره­ هاي انيدريتي بالاي جزرومدي، رخساره­ هاي گل غالب (مادستون/ وكستون) پهنه جزرومدي، لاگون و درياي باز همراه با رخساره­ هاي دانه غالب سيماني شده و فشرده شده، افق ­هاي غير مخزني را در سيستم تراكت پيشرونده سكانس­ هاي K3 و K2 و بخش پاييني سيستم تراكت پيشرونده و سيستم تراكت پسرونده سكانس K1 ايجاد نموده ­اند.

This study presents reservoir rock-types, hydraulic flow units and electrofacies of the upper Dalan and Kangan formations in a well from the South Pars Field. To achieve these goals, drilled core data and thin section petrography are integrated with petrophysical logs and porosity–permeability data. The main target of this study was to elaborate on the relationships between the reservoir rock-types, flow units and electrofacies with depositional sequences and systems tracts. Petrographic analysis of facies characteristics (depositional textures), diagenetic alterations and dominant pore types are integrated to define the petrographic rock-types. Eight hydraulic flow units are recognized using the values of flow zone indicator. Neutron, sonic, density and resistivity logs are clustered to define the electrofacies. Finally, all rock-types, flow units and electrofacies are correlated in a sequence stratigraphic framework. Consequently, grain-dominated facies of shoal setting with dominant interparticle pores as well as dissolution molds and vugs provide the best reservoir units in the K4, and middle parts of K2 and K1 sequences. On the other hand, anhydritic facies of supratidal and mud-dominated facies of intertidal, lagoon and open marine settings along with compacted and cemented grain-supported facies form the non-reservoir intervals in the transgressive systems tracts of K2, K3, early TST and RST of K1 sequences.