كاربرد اغراض علم معاني در پيام هاي تربيتي در ليلي و مجنون نظامي

حكيم نظامي شاعر قرن ششم به علت شناخت عميق و دقيق ولي از نا ملايمات اوضاع و احوال عصر خود و نيز آشنايي با روش و منش پادشاهان و رعيت، خود را متعهد مي داند به عنوان يك مصلح اجتماعي، با در نظر گرفتن دنيا و آخرت، عموم مردم را از زمام داران گرفته تا رعيت، امر به فضايل و نهي از رذايل كند تا جامعه اي ايده آل و خداپسند فراهم آورد. به همين منظور هر چند در منظومه هاي خود به موضوعات عرفاني، داستان هاي عاشقانه، تاريخي و حماسي پرداخته است. در اين مقاله به بيان جنبه هاي تربيتي و اخلاقي منظومه ليلي و مجنون از ديدگاه علم معاني با كاربرد هاي اغراض بلاغي از جمله: ارشاد، ترغيب،تهديد، تقدير، تعجير، طنز و ريشخند، دعا و التماس و خواهش و تمنا پرداخته شده است. كه طي بررسي هاي به عمل آمده بيشترين تاكيد نظامي به بيان ارشاد مردم و تشويق به فضايل اخلاقي و نهي و تحذير از رذايل اجتماعي اختصاص دارد.