تحليل و بررسي تصوير جنسيّتي در رمان «بعد از پايان» فريبا وفي

نگرش جنسيتي يا فمينيسم، كه اولين بار در سال 1929 م. توسط ويرجينيا وولف بريتانيايي با كتاب «اتاقي از آن خود» بنا نهاده شد، در دورۀ معاصر، بالاخض در گستره جنبش هاي سياسي ، ايدئولوژيكي و اجتماعي در قالب رمان جايگاه وسيعي باز كرده و فمينيسم هاي رمان نويس، عمدتا با گرايش ليبرالي، بر اين باورند كه جنسيت در زندگي انسان ها، عاملي تعيين كننده دارد كه جايگاه اجتماعي و اقتصادي افراد را شكل مي دهد. فريبا وفي، به عنوان يك فمينيسم ليبرالي، و رمان نويس زن، در آثار خود، خصوصا در رمان«بعد از پايان» همواره از محدوديت ها و مظلوميت ها ، و تظلم خاموشانه زن سخن مي گويد و به طرزي زيركانه به دفاع از اول مي پردازد. در اين مقاله ضمن بررسي رمان«بعد از پايان» فريبا وفي، به عنوان يكي اثر فمينيستي ايراني معاصر شاخصه هاي اصلي آن با جريان فمينيست ليبرال مورد كنكاش و بررسي قرار گرفته، و ويژگي هاي آن در ترازوي نقد و سنجش گذاشته مي شود.