بررسي و مطالعه برنامه‌هاي آمادگي جسماني و فعاليت بدني مرتبط با سلامت در افراد سندرم داون: مروري نظام‌مند بر مطالعات گذشته

Physical Fitness and Health-Related Physical Activity Programs in People With Down Syndrome: A Systematic Review

سندرم داون با شيوع يك در 800 تا 1200 تولد زنده متداول‌ترين بيماري ژنتيكي در افراد داراي ناتواني هوشي است. جوانان و نوجوانان سندرم داون جمعيت منحصربه‌فردي در زمينه فاكتورهاي آمادگي جسماني مرتبط با سلامتي هستند. روش ها: به‌ منظور بررسي فاكتورهاي آمادگي جسماني و فعاليت بدني نوجوانان و جوانان مبتلا به سندرم داون از پايگاه‌هاي اطلاعاتي بين‌المللي و ملي پايگاه اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي، گوگل اسكالر، پابمد، مدلاين، الزوير و ابسكو از سال 1996تا 2016 استفاده شد. در اين جست‌وجو از دو زبان فارسي و انگليسي استفاده شد كه از اصطلاحات آمادگي جسماني، فعاليت بدني، سندرم داون، توان‌بخشي، كم‌تواني ذهني، قدرت عضلاني، استقامت عضلاني، آمادگي هوازي، تعادل، چابكي و انعطاف‌پذيري و اصطلاحات انگليسي Intellectual Disability, Down syndrome, Physical fitness, Rehabilitation, Muscles Strength and Endurance , Balance Physical activity,flexibility,aerobic capacity استفاده شد. يافته ها: در جست‌وجوي متون، مجموعاً 130 مقاله يافت شد كه پس از حذف موارد مشابه، از ميان مقالاتي كه ارتباط بسيار نزديكي با موضوع موردبررسي را داشتند، 35 مقاله براي مطالعه انتخاب شدند. كاهش ظرفيت‌هاي قلبي‌تنفسي و نيز پايين‌تر بودن سطح آمادگي جسماني نسبت به همتايان سالم در قدرت، استقامت موضعي، تعادل و چابكي و نيز افزايش چربي زيرپوستي و نحوه توزيع چربي بدن در افراد داراي ناتواني هوشي از جمله مواردي است كه تحقيقات به آن اشاره‌كرده‌اند. نتيجه گيري: جوانان و نوجوانان سندرم داون داراي ظرفيت پايين قلبي‌عروقي، عضلاني و آمادگي جسماني، شيوع اضافه‌وزن و چاقي و همچنين كاهش فعاليت‌هاي مرتبط با سلامت هستند؛ بنابراين با توجه به اين فاكتورها، تحقيقاتي كه در آينده انجام مي‌شود بايد بر روي آزمون‌هاي قدرت و پروتكل‌هاي تمريني، روش‌هايي براي تعيين سطح فعاليت‌هاي فيزيكي و مداخلات عملي براي افزايش فعاليت‌هايبدني متمركز شود

Objective: Down Syndrome (DS) is the most common genetic disease in people with intellectual disability, with a prevalence of 1 in 800-1000 live births. Youth and adolescents with DS are a unique population in terms of health-related physical fitness factors. Methods: In this review study, to investigate the physical fitness factors and physical activity programs for youth and adolescents with DS, a search was conducted in international and national databases such as EBSCO, Medline, PubMed, Elsevier, Google Scholar and SID among studies conducted during 1996-2016 using following keywords in Persian and English: Physical fitness, physical activity, Down syndrome, rehabilitation, intellectual disability, muscular strength, muscular endurance, aerobic fitness, balance, agility and flexibility. Results: Initial search yielded 130 articles. After removing duplicates, 35 were remained for the review. The studies indicated lower cardiorespiratory capacity and physical fitness in people with DS than in their normal peers in strength, endurance, balance and agility as well as increased subcutaneous fat and body fat distribution. Conclusion: Adolescents and youth with DS have low cardiovascular and muscular capacity and physical fitness, overweight/obesity, and reduces health-related physical activities. Future studies should focus on strength testing and training protocols, methods for determining physical activity levels, and practical interventions to increase physical activities in DS patients.