تحليل رابطه رويكرد اخلاق فلسفي اسلامي با فلسفه اخلاق معاصر

اين مقاله قصد دارد با بررسي دقيق رويكرد اخلاق فلسفي اسلامي و فلسفۀ اخلاق معاصر، رابطۀ آن‌ها را از جنبه‌هاي مختلف، به روش تاريخي و توصيفي، تحليل كند. اين مقايسه، جايگاه تفكر فلسفي مسلمانان را در زمينۀ اخلاق، در مقابل ديگر فلاسفه روشن مي كند. بررسي‌ها نشان مي‌دهد هر دو مورد شامل اخلاق هنجاري هستند، اما شماري از مباحث فلسفۀ اخلاق معاصر مانند فرا اخلاق و اخلاق كاربردي در اخلاق فلسفي اسلامي وجود ندارند يا ظهور بسيار كم‌رنگي دارند. اخلاق فلسفي اسلامي رويكردي فاعل محور دارد و زيرمجموعۀ اخلاق فضيلت قرار مي گيرد، اما بيشتر فلاسفۀ معاصر در اخلاق به رويكرد فعل محور توجه دارند. برخلاف اخلاق فلسفي اسلامي، نظام هاي اخلاقي معاصر، سكولار هستند و حتي به پيروان دين خاصي منتسب نيستند. در دهه هاي اخير، رويكردهاي تازه‌اي دربارۀ اخلاق در ميان فلاسفۀ مسلمان پديد آمده است. نتيجۀ اين تغيير نگرش، استقلال بيشتر اخلاق فلسفي اسلامي از عقبۀ يوناني و ارتباط بيشتر آن با آموزه هاي دين اسلام است.