تأثير آموزش مشاوره تحصيلي گروهي بر احساس تعلق به مدرسه و اشتياق تحصيلي دانش آموزان

اين پژوهش با هدف بررسي تأثير آموزش مشاوره تحصيلي گروهي بر بهبود احساس تعلق به مدرسه و اشتياق تحصيلي دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را همه دانش آموزان پسر پايه اول دوره متوسطه دوم شهر مشهد در نيم سال تحصيلي دوم 981397 تشكيل دادند. از بين آنها 30 نفر به روش نمونه خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل به نسبت يكسان گمارده شدند. برنامه آموزشي مشاوره تحصيلي در طي 8جلسه، 60 دقيقه اي (هر هفته 1جلسه) به صورت گروهي، بر روي گروه آزمايش اجرا شد؛ درحالي كه گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي احساس تعلق به مدرسه بري و همكاران (2004) و اشتياق تحصيلي پينتريچ و همكاران (1991)، استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره مورد تحليل قرار گرفت. يافته هاي حاصل از تحليل داده هاي پژوهش نشان داد كه با كنترل اثر پيش آزمون، بين ميانگين نمرات پس آزمون گروه هاي آزمايش و كنترل در متغيرهاي احساس تعلق به مدرسه و اشتياق تحصيلي، تفاوت معناداري وجود داشت. با توجه به نتايج اين پژوهش پيشنهاد مي شود تا جهت افزايش احساس تعلق به مدرسه و اشتياق تحصيلي دانش آموزان، برنامه آموزش مشاوره تحصيلي به عنوان مداخله اي سودمند، مورد توجه مشاوران مدارس قرار گيرد.