مرور سيستماتيك و فراتحليل اصول و روش هاي سازگاري با بيماري روماتيسم

بيماري روماتيسم جزء شايع ترين بيماري هاي مزمن سيستم اسكلتي عضلاني و بافت همبند محسوب مي شوند كه طيف گسترده اي از گروه هاي سني مختلف را تحت تاثير قرار مي دهد. اين بيماري خودايمني مزمن بر استخوان ها، مفاصل و ساير اجزاي سيستم اسكلتي تاثيرگذار بوده و باعث ناتواني و صرف هزينه هاي بهداشتي زيادي مي شود. ازاين رو، پژوهش حاضر با هدف مرور سيستماتيك و فراتحليل كيفي اصول و روش هاي سازگاري با بيماري روماتيسم انجام شد. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامي مقالات و پايان نامه هاي مرتبط با كليد واژه ها و در راستاي اهدف پژوهش بود، كه در نهايت 16 پژوهش مورد واكاوي و ارزيابي قرار گرفتند. بررسي شواهد موجود نشان داد كه سازگاري با بيماري روماتيسم مفهومي پيچيده و چندوجهي است كه نيازمند سازگاري در حوزه هاي مختلف زندگي است. همچنين سازگاري با بيماري روماتيسم پديده اي پويا است كه عوامل مثبت و منفي در كنار يكديگر در آن دخيل هستند و نمي‌توان بي توجه به بافت زندگي فرد به طور مناسب آن را توصيف كرد. افزون براين، مهم ترين عوامل تاثيرگذار در سازگاري با بيماري روماتيسم عوامل روان شناختي، پاسخ هاي فردي به استرس، اختلال رفتاري و ويژگي هاي شخصيتي بيماران بود. يافته هاي به دست آمده از پژوهش حاضر مي تواند در آموزش و طراحي پروتكل هاي درماني مناسب جهت كاهش پيامدهاي منفي بيماري روماتيسم، اين فرصت را در اختيار روان شناسان، مشاوران و متخصصين سلامت روان قرار ‌دهد تا انتخاب‌هاي بيشتري جهت درمان انواع مختلف اختلال‌هاي شناختي و روان شناختي اين بيماران در اختيار داشته باشند.