سه داستان باورپذير از آينده شهر اصفهان آينده‌نگاري شهري با رويكرد سناريونگاري

طرح مسئله: شهر، سامانه‌اي پيچيده از تعاملات اجتماعي و اقتصادي ميان انبوهي از عوامل انساني و غيرانساني است كه برنامه‌ريزي و مديريت آن به رويكردهاي جديد نياز دارد. آينده‌پژوهي و آينده‌نگاري ازجمله گفتمان‌هاي جديد با ماهيتي فرارشته‌اي و ميان‌رشته‌اي و ازجمله رويكردهاي مشاركتي هستند كه در تلفيق با برنامه‌ريزي مرسوم شهري ديدگاه‌هاي نويني را در حوزه مديريت شهر ايجاد مي‌كنند. هدف: هدف پژوهش حاضر، ارائه تصاوير بديل از آينده شهر اصفهان در چهارچوب روش سناريونگاري است. روش پژوهش: پژوهش حاضر به‌مثابه پژوهشي كاربردي با بهره‌گيري از رويكرد تحليل آثار متقابل، آينده شهر اصفهان را سناريوپردازي كرده است. مشاركت‌كنندگان در اين پژوهش، ۲۱ نفر از خبرگان برنامه‌ريزي شهري و آينده‌نگاري بوده‌اند. نتايج: با استفاده از روش مطالعات كتابخانه‌اي و رجوع به اسناد بالادستي شهر اصفهان، 22 عامل اوليه اثرگذار بر آينده شهر اصفهان شناسايي شد. از ميان اين 22 عامل و با استفاده از نرم‌افزار ميك‌مك، 7 عامل به‌مثابه عوامل كليدي انتخاب شدند و در قالب سه پيش‌ران تغيير يعني فناوري، اقتصاد شهري و محيط‌زيست مبناي تدوين سناريوهاي پيش روي شهرداري اصفهان قرار گرفتند. اين سناريوها، «باغ با واي‌فاي»، «اصفهان ۱۳ تا B13» و «حال همه ما خوب است، اما تو باور نكن»، نام گرفتند. سناريوي اول حالتي خوش‌بينانه و آرمان‌شهري، سناريوي دوم حالتي بدبينانه و ويران‌شهري و سناريوي سوم ادامه وضع موجود را به تصوير مي‌كشد. نوآوري: كاربرد سناريوپردازي و رويكرد مشاركتي به‌مثابه روشي نوپديد در حوزه مديريت شهري اصفهان، نوآوري پژوهش حاضر است.