بررسي رابطه سرمايه‌هاي روانشناختي و اجتماعي با سلامت اجتماعي با توجه به متغير ميانجي حمايت اجتماعي

مقدمه: سلامت اجتماعي از اساسي‌ترين معيارهاي رفاه اجتماعي هر جامعه‌اي است و در ارتقاي كيفيت زندگي هر جامعه‌اي مؤثر است و به ‌نوعي بهزيستن و خوب نگريستن به زندگي و حيات جمعي را براي فرد فراهم مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه سرمايه‌هاي روانشناختي و اجتماعي با سلامت اجتماعي با توجه به متغير ميانجي حمايت اجتماعي انجام شده است. روش: روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه هاي پيام نور حسن آباد و ورزنه در سال تحصيلي 1396-97 بودند كه از ميان آنها نمونه اي به حجم 150 نفر به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب و وارد تحليل شدند. داده ها از طريق پرسشنامه هاي سرمايه روانشناختي لوتانز (2007)، سرمايه اجتماعي بولن و اونيكس (2005)، پرسشنامه حمايت اجتماعي فيليپس (1986) و پرسشنامه استاندارد سلامت اجتماعي كيز (۲۰۰۴) جمع آوري گرديد. به منظور ارزيابي روابط بين متغيرها از روش تحليل مسير در معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از تحليل مسير نشان داد كه تنها ضرايب مسيرهاي سرمايه اجتماعي به حمايت اجتماعي، سرمايه روانشناختي به سلامت اجتماعي و مسير حمايت اجتماعي به سلامت اجتماعي مثبت و معنادار است (P 0/05). همچنين نتايج نشان داد كه متغير حمايت اجتماعي نتوانسته است نقش ميانجي گر در رابطه بين سرمايه روانشناختي و سرمايه اجتماعي با سلامت اجتماعي ايفا نمايد(P 0/05). نتيجه‌گيري: دانشجوياني كه سرمايه روانشناختي و حمايت اجتماعي مطلوب‌تري داشته باشند از سلامت اجتماعي مناسبي برخوردار خواهند بود.