اثربخشي آموزش غني‌سازي روابط بين فردي مبتني بر رويكرد هيجان مدار بر سازگاري رواني اجتماعي و سلامت اجتماعي زنان متأهل مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس يك بيماري ناتوان كننده است كه مغز و نخاع را تحت تأثير قرار مي‌دهد و باعث بروز مشكلات عديده جسمي و رواني مي‌شود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشي آموزش غني سازي روابط بين فردي مبتني بر رويكرد هيجان مدار بر سازگاري رواني اجتماعي و سلامت اجتماعي زنان متأهل مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام گرفت. روش: طرح پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل و پيگيري بود. جامعه آماري پژوهش را تمامي زنان متأهل مبتلا به بيماري MS كه عضو انجمن ام اس شهر اصفهان در سال 1398 بودند كه 30 نفر براساس ملاك‌‌هاي ورود به مطالعه و به‌ شيوه نمونه‌‌گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل جايگزين شدند. افراد گروه آزمايش در 8 جلسه 90 دقيقه اي مبتني بر رويكرد هيجان مدار شركت كردند؛ اما براي گروه كنترل، مداخله‌‌‌‌اي صورت نگرفت. آزمودني ها در سه مرحله به پرسشنامه هاي سازگاري رواني اجتماعي با بيماري دروگتيس و دروگتيس (1990) و پرسشنامه سلامت اجتماعي كيز (۲۰۰۴)  پاسخ دادند. همچنين داده‌‌هاي پژوهش با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر تحليل شد. يافته ها: جلسات غني سازي روابط مبتني بر رويكرد هيجان مدار سبب بهبود سازگاري رواني اجتماعي با بيماري در مرحله پس آزمون و پيگيري شده (P 0/01) و اثر آن در طول زمان نيز ثابت باقي مانده است. درحاليكه مداخله آزموشي تنها در مرحله پس آزمون سبب افزايش سلامت اجتماعي زنان متأهل مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس شده است (P 0/05). نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه آموزش غني سازي روابط بين فردي مبتني بر رويكرد هيجان مدار منجر به بهبود سازگاري رواني اجتماعي با بيماري و افزايش سلامت اجتماعي زنان متأهل مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس شده است.