بررسي قدرت تميزي راهبردهاي نفوذ اجتماعي و فرهنگ جمع‌گرايي سازماني در تفكيك سطوح بهزيستي اجتماعي در محيط كار

مقدمه: بهزيستي اجتماعي يكي از ابعاد سه گانه بهزيستي رواني است كه در كنار بهزيستي روانشناختي و بهزيستي اجتماعي تصوير كاملي از سلامت روان افراد ارائه مي دهد. بر اساس نظريه تبادل اجتماعي به نظر مي رسد، سطوح اين متغير در محيط كار توسط راهبردهايي كه افراد براي تاثيرگذاري بر يكديگر استفاده مي كنند و همچنين فرهنگ جمع گرايي در سازمان پيش بيني شود. هدف پژوهش حاضر بررسي قدرت تميزي تركيب متغيرهاي راهبرد نفوذ اجتماعي و فرهنگ جمع گرايي سازماني در تفكيك سه سطح بهزيستي اجتماعي در محيط كار است. روش: روش پژوهش همبستگي از نوع پيش بيني است كه با هدف پيش بيني عضويت گروهي و دستيابي به يك معادله مميز طراحي شده است. نمونۀ پژوهشي 179 نفر از پرسنل ستادي شركت ملي نفت ايران در سال 1398 بودند. داده ها در نرم ا فزار آماري SPSS23 با استفاده از آزمون هاي تحليل واريانس يك راهه و تحليل مميز تحليل شدند. يافته ها: يافته ها نشان داد كه در راهبردهاي نفوذ اجتماعي و فرهنگ جمع گرايي سازمان، بين سه گروه (بهزيستي اجتماعي بالا، پايين و متوسط) در سطح 0.95 اطمينان تفاوت معنادار وجود دارد. همچنين نتايج تحليل مميز حاكي از آن است كه تركيب راهبردهاي نفوذ اجتماعي و فرهنگ جمع گرايي سازماني، بطور معناداري سطوح بهزيستي اجتماعي در محيط كار را از يكديگر تفكيك مي كند. نتيجه گيري: يافته ها نشان مي دهد كه بكارگيري راهبردهاي نفوذ اجتماعي نرم در سازمان هايي كه فرهنگ جمع گرايي در آنها جريان دارد، به واسطۀ افزايش پاداش ها و كاهش هزينه هاي روانشناختي در روابط بين فردي، با افزايش كيفيت روابط بين فردي و در نتيجه دستيابي به سطوح بالاي بهزيستي اجتماعي همراه است.