بررسي آمادگي بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران جهت پياده سازي راهبردهاي پدافند غير عامل از ديدگاه مديران

در شرايط بحراني، مانند حوادث طبيعي و جنگ، با استفاده از پدافند غيرعامل مي توان از وارد شدن خسارات مالي به تاسيسات حياتي و نظامي و تلفات انساني جلوگيري نمود و يا ميزان اين خسارات و تلفات را به حداقل ممكن كاهش داد. با توجه به اهميت مراكز بهداشت و درمان، بيمارستان‌ها، يكي از اين تاسيسات حياتي بوده و لزوم آمادگي اين تاسيسات جهت پياده سازي راهبردهاي پدافند غيرعامل ضروري مي‌باشد. هدف اين مطالعه بررسي آمادگي بيمارستان هاي شهر تهران در مورد پدافند غيرعامل در سال 1397 بوده است. پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي مقطعي است كه بر روي 15 نفر از مديران بيمارستان هاي تهران انجام شده است. روش نمونه گيري سرشماري بود و ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته چهار قسمتي بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 و آزمون هاي آماري توصيفي و تحليلي همبستگي اسپيرمن، رگرسيون تك متغيره و  ttestانجام گرفت. اين روش نشان مي دهد آگاهي از ويژگي كالبدي 71/ 0، پراكندگي 606/ 0، خروجي‌هاي متعدد 587/ 0، فضاي باز 518/ 0 بيشترين ميزان آگاهي و آگاهي از پناهگاه 138/ 0، عمق و ارتفاع ساختمان 018/ 0 دسترسي هوايي 016/ 0 كمترين ميزان آگاهي را نشان داد و مشخص شد آمادگي بيمارستان هاي تهران در سطح متوسط رو به پايين مي باشد.