نظريه پردازي در برنامه درسي: تبيينِ تفهمي تجربه هاي تربيتي

نظريه پردازي در برنامه درسي روش شناسي تدوين نظريه است و بر اين اساس دو ساختار تبييني و تفهمي براي تدوين نظريه ها مشخص شده است. نظريه هاي تبييني به سياق علوم تجربي و نظريه هاي تفهمي با در نظر گرفتن درجاتي از درگير شدن شخصي، تكرار ناپذيري و فهم پيچيدگي ها تدوين مي شوند. در اين مقاله دو ايده اصلي نظريه پردازي عينيت گراكاهش گرا و ذهنيت گرا رمز و راز گرا و شاخه نومفهوم گرايي مربوط به آن در انطباق با نظريه هاي تبييني و تفهمي قرار مي گيرند و نابسندگي آنها در مواجهه با ساحت هاي حيات انساني مشخص مي شود. عصب پديدارشناسي به عنوان درمان نابسندگي بخشي نگري و تفكيك منابع معرفتي و ذهني معرفي و بر اساس اصول آن، مسائل به شكل شبكه اي از وجوه مختلف پديدارهاي متنوع و حالت هاي ناظر بر محتواي آنها صورت بندي مي شود.