ارتقاي عملكرد هنرستان‌هاي فني‌و‌حرفه‌اي استان آذربايجان غربي به مثابه سازمان‌هاي كارآفرين مبتني بر مدل پارادايمي نظريه برخاسته از داده‌ها

هدف پژوهش حاضر، طراحي الگوي مناسب براي اجراي كارآفريني در هنرستان‌هاي فني و حرفه‌اي استان آذربايجان غربي بود. روش پژوهش كيفي از نوع نظريه برخاسته از داده‌ها بود. به اين منظور از مطالعه تطبيقي، سندكاوي و يافته‌هاي پژوهشي و مصاحبه با صاحبنظران استفاده شد. در بخش مصاحبه، نمونه‌گيري از نوع هدفمند بود و تا حد اشباع داده‌ها ادامه يافت كه در مجموع با 12 نفر مصاحبه شد. در نهايت الگوي مناسب در شش مقوله با مفاهيم اصلي و فرعي حاصل شد كه از جمله، تغييرات درونزاد و برونزاد و جمعيت‌شناختي، اقدامات مشاركتي، ويژگي‌هاي فردي، تسهيل‌كننده‌هاي سازماني، اقتصادي، فرهنگي، انگيزش و نگرش، نيروي انساني، چالش‌هاي دانش‌آموختگان، برنامه درسي، نيروي انساني، سياستگذاري، فضا و امكانات تأييد شد. با توجه به نتايج حاصل پيشنهاد مي‌شود روند سياستگذاري و قوانين مرتبط با توليد و درآمدزايي هنرستان‌هاي فني و حرفه‌اي با انعطاف‌پذيري بيشتري تعريف و در تعيين رشته‌ها به نيازهاي محلي توجه گردد.