آسيب پذيري دانش آموزان: نقش آموزش و پرورش و معلم در كنترل يا كاهش آسيب هاي اجتماعي

بدون عنوان

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش آموزش‌وپرورش و معلم در كنترل يا كاهش آسيب‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان انجام گرفته است. «روش پژوهش» توصيفي ـ پيمايشي، «ابزارهاي گردآوري داده‌ها» شاملِ سؤالات جمعيت‌شناختي، مقياس خطرپذيري و پرسش‌نامه استاندارد مهارت‌هاي زندگي، «جامعه آماري» شامل تمامي دانش‌آموزان دبيرستان‌هاي متوسطه اول و دوم و هنرستان‌هاي شهرستان اهر در سال تحصيلي 97 ـ 1396 و «نمونه آماري» 350 نفر بوده است. نتايج نشان دادند، آسيب‌هاي اجتماعي در دانش‌آموزان پسر بيشتر از دختران شهرستان اهر است. همچنين معلوم شد كه ميزان اهميت‌دهي به اجراي «طرح مدارس مراقب» توسط مديران و معلمان، در كاهش آسيب‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان دوره اول متوسطه مؤثر بوده است. از سوي ديگر مشخص شد، آموزش مهارت‌هاي زندگي توسط معلمان و نظارت مدرسه، در كنترل رفتارهاي پرخطر دانش‌آموزان مؤثر است. ناآگاهي دانش‌آموزان از مهارت‌هاي زندگي، ريشه اغلب آسيب‌پذيري‌هاي اجتماعي آن‌هاست.

فاقد چكيده