تحليل قابليت اطمينان در مولد سوئيچينگ سيگنال لورن حلقه باز با استفاده از شاخص كلي اثربخشي

براي طراحي فرستنده سوئيچينگ لورن مبتني بر مدولاسيون عرض پالس (PWM) چند سطحي، سناريو‌هاي مختلفي براي چيدمان تقويت‌كننده ها و تعداد سطوح مدولاسيون وجود دارد كه بايد در ابعاد مختلف مورد بررسي قرار گيرند. قابليت پياده سازي، تحقُق استانداردهاي پالس لورن و تحليل قابليت‌اطمينان سه مشخصه مهم در اين زمينه هستند. در اين مقاله با استفاده از نتايج شبيه‌سازي، قابليت‌اطمينان انواع مولدهاي لورن حلقه باز مبتني بر سوئيچينگ عرض پالس با تعداد سطوح مختلف به كمك شاخص كلي اثربخشي (OMOE) بررسي شده است. براي اين كار با انتخاب مشخصه‌هاي اساسي و تعيين وزن هركدام از آن‌ها، مقدار هدف و كمينه قابل‌ قبول هر مشخصه‌ بر مبناي استانداردهاي لورن تعيين و OMOE بر مبناي سناريوهاي مورد نظر به‌دست آمده است. نتايج شبيه‌سازي ها نشان مي دهد آرايش مدولاسيون عرض پالس نُه سطحي با OMOE به ميزان 573/0، 506/0 و 451/0 به‌ترتيب براي حالت هاي بدون بلوك آسيب‌ديده، يك و دو بلوك آسيب‌ديده با ميانگين 510/0 بهينه‌ترين ساختار از نظر قابليت اطمينان است. در مدولاسيون دامنه و مدولاسيون عرض پالس با هفت و يازده سطح، ميانگين اين شاخص براي سه حالت مذكور به‌ترتيب برابر 455/0 ، 463/0 و 485/0 مي‌باشد كه مقدار كمتري نسبت به‌ساختار بهينه دارند.