داشتم داشتم حساب نيست، دارم دارم حساب است: بحثي در ماضي و مضارع ساده در نحو زبان فارسي

در اين مقاله، موضوع زمان مضارع ساده در دستور زبان فارسي را بررسي مي‌كنيم. با توجه به اينكه در كتاب‌هاي زبان فارسي(1)، (2) و (3) متوسطه به انواع زمان‌هاي ماضي، مضارع و آينده اشاره مي‌شود ولي درباره جنبه و نمود مضارع ساده سخني به ميان نمي‌آيد، سعي مي‌كنيم به زمان مضارع ساده بپردازيم. چون بنا به اين گفته معروف كه «چيزها به ناهمتاي خويش شناخته شود»، وقتي بحث از ماضي ساده به ميان مي‌آيد خواه ناخواه ذهن آموزش‌گيرنده و آموزش‌دهنده به زمان مضارع ساده و آينده ساده نيز سوق مي‌يابد و در پستوي ذهن، مقايسه بين سه زمان در نمودهاي متفاوت صورت مي‌گيرد؛ چه در كتاب به آن اشاره شود چه مسكوت بماند.