پيش بيني سازگاري زناشويي بر اساس باورهاي فراشناخت در زنان متاهل

ﻣﻘﺪﻣﻪ : ﺳﺎزﮔﺎري زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻫﺪاف زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮك اﺳﺖ و ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ، از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺎورﻫﺎي اﻓﺮاد، ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. از اﯾﻦ رو ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺳﺎزﮔﺎري زﻧﺎﺷﻮﺋﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺎورﻫﺎي ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺖ در زﻧﺎن ﻣﺘﺎﻫﻞ ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ: روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري درﺑﺮﮔﯿﺮﻧﺪهي زﻧﺎن ﻣﺘﺎﻫﻞ ﺷﺎﻏﻞ در ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي ﺳﻼﻣﺖ ﺷﺮق ﺗﻬﺮان در ﺳﺎل 1395 ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺑﯿﻦ آﻧﺎن320 ﻧﻔﺮﺑﻪ روش ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن دو ﻧﺴﺨﻪ ﺗﺠﺪﯾﺪﻧﻈﺮ ﺷﺪه ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺎزﮔﺎري زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻻك–واﻻس ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ )1997( و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪي ﺑﺎورﻫﺎي ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺖ وﻟﺰ و ﮐﺎرﺗﺮاﯾﺖ ﻫﺎوﺗﻮن )2004( را ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮐﺮدﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺒﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﺣﺎﮐﯽ از اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺑﯿﻦ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎي ﺑﺎورﻫﺎي ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺖ، ﺑﺎورﻫﺎي ﻣﺜﺒﺖ در ﺑﺎره ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺜﺒﺖ و ﮐﻨﺘﺮلﻧﺎﭘﺬﯾﺮي و ﺧﻄﺮ اﻓﮑﺎر و ﻋﺪم اﻋﺘﻤﺎد ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﻔﯽ ﺳﺎزﮔﺎري زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ را در زﻧﺎن ﻣﺘﺎﻫﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي: ﺑﺎورﻫﺎي ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ زﻧﺎن ﻣﺘﺄﻫﻞ دارﻧﺪ. از اﯾﻦ رو ﻣﺸﺎوران ﺧﺎﻧﻮاده و درﻣﺎﻧﮕﺮان ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺎورﻫﺎي ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪ زﻣﯿﻨﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺎزﮔﺎري زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ و ﺗﺤﮑﯿﻢ ﺑﻨﯿﺎن