عنوان مقاله :
تاثير بقاياي كود سبز بر گل جاليز مصري (Orobanche aegyptiaca Pers.) و روابط رشدي گوجه فرنگي (Lycopersicon esculentum L.)
پديد آورندگان :
ظفريان، مجتبي دانشگاه شهركرد , تدين، علي دانشكده كشاورزي شهركرد - گروه زراعت , بازوبندي، محمد مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي خراسان رضوي
كليدواژه :
جو , چاودار , گندم , مديريت گلجاليز , وزن ماده خشك
چكيده فارسي :
بهمنظور بررسي كارايي كود سبز بر كنترل گلجاليز مصري(Orobanche aegyptiaca. Pers) در گوجهفرنگي (Lycopersicon esculentumL.) و تعيين اثرات آن بر رشد گوجهفرنگي آزمايشي گلخانهاي در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار به اجرا درآمد. تيمارها شامل سه كود سبز گندم (Triticum aestivum L.)، جو(Hordeum vulgar L.) و چاودار(Secale cereal L.) هر كدام در دو سطح 50 و 100 درصد برگردان به خاك و 2 تيمار شاهد با و بدون علف هرز گلجاليز بودند. نتايج نشان داد كه در بين تيمارهاي آزمايش تيمار كود سبز چاودار در هر دو سطح 50 و 100 درصد برگردان زيست توده، صفات تعداد ساقه، تعداد گرهك گلجاليز روي ريشه گوجهفرنگي، وزن خشك گلجاليز و نسبت وزن خشك گلجاليز به وزن خشك اندام هوايي گوجهفرنگي را به نحو موثرتري نسبت به شاهد با حضور گلجاليز كاهش داد. البته تيمار كود سبز جو بويژه در سطح 100 درصد برگردان زيست توده نيز در بسياري از صفات مشابه تيمار كود سبز چاودار بود. همچنين عليرغم كاهش مقادير صفات اندازهگيري شده در مورد گل جاليز، ولي تفاوت معنيداري بين تيمارهاي كود سبز به لحاظ وزن خشك اندام هوايي گوجهفرنگي مشاهده نشد. در مجموع به نظر ميرسد تيمار كود سبز چاودار در سطوح 100 و 50 درصد و كود سبز جو در سطح 100 درصد اين قابليت را دارند تا از جوانهزني و استقرار بذر گلجاليز بر روي گوجه فرنگي به نحو مطلوبتري جلوگيري نمايند و بررسي اثرات آن بر رشد و كيفيت گوجهفرنگي به تحقيقات بيشتري نياز دارد.
چكيده لاتين :
this article has no abstract
عنوان نشريه :
بوم شناسي علف هاي هرز