عنوان مقاله :
پايداري علف‌كش متريبوزين در خاك‌هايي با ويژگي‌ها و پيشينه مصرف متفاوت و تاثير آن بر يولاف زراعي(Avena sativa L.)
پديد آورندگان :
مفيدي، اسماعيل دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران , رمضاني، محمدكاظم سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , ديانت، مرجان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران
كليدواژه :
سيب زميني , گياه سوزي , منحني دز-پاسخ
چكيده فارسي :
جهت مطالعه اثر خصوصيات خاك و سابقه مصرف علف كش متريبوزين بر پايداري اين علف كش و اثر آن بر گياه سوزي يولاف زراعي، آزمايشي به صورت فاكتوريل و در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار و در موسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور در سال 1391 انجام گرفت. عامل اول نوع خاك در شش سطح )شامل همدان 15 سال و بدون سابقه مصرف، جيرفت 15 سال و بدون سابقه مصرف، اصفهان دو سال و مشهد سه سال سابقه مصرف( بوده و عامل دوم مقادير عل فكش متريبوزين )شامل مقادير صفر، 1/ 0، 3/ 0، 7/ 0، 1 و 5/ 1 كيلوگرم در هكتار( بود. سه ماه قبل از كشت يولاف، گلدان هاي حاوي خاك هاي مذكور با مقادير مورد نظر علف كش متريبوزن تيمار شده و هر سه روز يك بار آبياري گرديدند. بعد از سه ماه بذور يولاف در گلدان ها كشت و 4 هفته بعد برداشت انجام شد. صفات طول ريشه و ساقه و وزن تر ريشه و ساقه نسبت به شاهد )عدم مصرف علف كش( اندازه گيري و منحني هاي دز-پاسخ رسم گرديد. نتايج نشان داد در خاك هاي مختلف افزايش مقادير علف كش سبب گياه سوزي بالاتر در يولاف گرديد ولي افزايش ميزان رس و ماده آلي و همچنين افزايش سابقه مصرف، از شدت تاثير بقاياي متريبوزين كاست و بالاترين و پايي نترين ميزان گياه سوزي يولاف به ترتيب در خاك هاي جيرفت بدون سابقه مصرف و همدان با 15 سال سابقه مصرف مشاهده گرديد.
چكيده لاتين :
this article has no abstract
عنوان نشريه :
بوم شناسي علف هاي هرز
