نقش واسطه‌اي پرخاشگري در رابطه تعلل­ ورزي با اعتياد به اينترنت در نوجوانان

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﻋﺪم ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﺮﮐﺰي در ﺗﻌﻠﻞورزي دارد ﮐﻪ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي را ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽﺷﻮد. داﻧﺶآﻣﻮزاﻧﯽ ﮐﻪ درﮔﯿﺮ اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﯿﺶﺗﺮي ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺗﻌﻠﻞورزاﻧﻪ دارﻧﺪ. ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﻘﺶ واﺳﻄﻪ اي ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي در راﺑﻄﻪ ﺗﻌﻠﻞورزي ﺑﺎ اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ در ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ: روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺳﻨﯿﻦ ﻣﻘﻄﻊ ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ در ﻣﺮاﮐﺰ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، آﻣﻮزﺷﯽ، ورزﺷﯽ و ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ در ﻧﯿﻤﺴﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ دوم 1395-96 ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن آنﻫﺎ 250 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداري در دﺳﺘﺮس و داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰار ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ آزﻣﻮن اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﯾﺎﻧﮓ )1998(؛ ﻣﻘﯿﺎس ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﺑﺎس و ﭘﺮي )1992(؛ ﻣﻘﯿﺎس ﺗﻌﻠﻞورزي ﺗﺎﮐﻤﻦ )1991( ﺑﻮد. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻣﺪلﯾﺎﺑﯽ ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺎن داد ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﻞ ﺑﯿﻦ ﺗﻌﻠﻞورزي و اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﺜﺒﺖ و در ﺳﻄﺢ 0/01 ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ )0/01<β=0/687 ،P(. ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﯿﻦ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﮐﻼﻣﯽ )0/01<β=0/275 ،P( و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﺑﺪﻧﯽ )0/01<β=0/518 ،P( ﺑﺎ اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﺜﺒﺖ و در ﺳﻄﺢ 0/01 ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ. ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﯿﻦ ﺗﻌﻠﻞورزي و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﮐﻼﻣﯽ )0/01<β=0/673 ،P( و ﺗﻌﻠﻞورزي و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﺑﺪﻧﯽ )0/01<β=0/702 ،P( ﻣﺜﺒﺖ و در ﺳﻄﺢ 0/01 ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ. ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺴﯿﺮ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﯿﻦ ﺗﻌﻠﻞ- ورزي و اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﺜﺒﺖ و در ﺳﻄﺢ 0/01 ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ )0/01<β=0/548 ،P(. ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي: ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﻠﻞورزي و ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻋﺮﺻﻪ را ﺑﻪوﯾﮋه ﺑﺮاي ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺎ ﮔﺮاﯾﺶﻫﺎي ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮاﻧﻪ ﺑﺮاي ﭘﺮورش، ﻫﻮﯾﺖ اﯾﺪه آل ﺧﻮد در ﺟﺒﺮان ﻧﻮاﻗﺺ ﺧﻮد در دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ