ﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺮاﺳﺎس ﺳﺒﮏﻫﺎي دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ، ﺗﺎبآوري در زﻧﺎن ﻣﺘﺎﻫﻞ

روش ﭘﮋوﻫﺶ: ﭘﮋوﻫﺶ از ﻟﺤﺎظ ﻫﺪف ، ﺑﻨﯿﺎدي و ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﮔﺮدآوري داده ﻫﺎ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌ آﻣﺎري در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿـﻪ زﻧﺎن ﻣﺘﺄﻫﻞ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨـﺪه ﺑﻪ ﺧـﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻨﻄﻘﻪ 4 ﺷﻬﺮ ﺗﻬـﺮان در ﺳﺎل 1395 ﺑﻮد.250 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰار ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ زوﺟﯿﻦ )CPQ( ﮐﺮﯾﺴﺘﻨﺴﻦ و ﺳﺎﻻري)1984(، ﺳﺒﮏ ﻫﺎي دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎزان و ﺷﯿﻮر )1987(، ﺗﺎب آوري ﮐﺎﻧﺮ و دﯾﻮﯾﺪﺳ ن )2003( ﺑﻮد. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از اﺟﺰاي ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS در دو ﺑﺨﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن، رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮه اﻧﺠﺎم ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﻦ ﺳﺒﮏﻫﺎي دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﺎ ﺗﺎب-آوري، اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد)P<0/01(. ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: ﺗﺎب آوري ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋﺎﻣﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪه اي ﺑﺮاي اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﺎب آوري اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﯿﺰ ﺑﻬﺒﻮد ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ، اﯾﻦ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪر زﻧﺎن داراي ﺗﺎب آوري ﺑﻬﺘﺮي ﺑﺎﺷﺪ اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻬﺘﺮي در زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.