ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اﺑﺮاز ﺧﺸﻢ ﺑﺮاﺳﺎس ﻃﺮحوارهﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ و ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎي دﻓﺎﻋﯽ در داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﻃﺮحوارهﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ و ﺳﺎزوﮐﺎرﻫﺎي دﻓﺎﻋﯽ رﺷﺪ ﻧﺎﯾﺎﻓﺘﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎي روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ زﯾﺮﺑﻨﺎﯾﯽ در ﺑﺮوز ﺧﺸﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ. از ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اﺑﺮاز ﺧﺸﻢ ﺑﺮاﺳﺎس ﻃﺮحوارهﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ و ﻣﮑﺎنيسم هاي دﻓﺎﻋﯽ در داﻧﺶﺟﻮﯾﺎن ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ: روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎم داﻧﺶﺟﻮﯾﺎن داﻧﺸﮕﺎه آزاد واﺣﺪ ﺷﻬﺮﻗﺪس ﺑﻪﺗﻌﺪاد 330 ﻫﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن آنﻫﺎ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداري در دﺳﺘﺮس 300 ﻧﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰار ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ ﺳﺎزوﮐﺎرﻫﺎي دﻓﺎﻋﯽ-40 آﻧﺪروز، ﺳﯿﻨﮓ و ﺑﻮﻧﺪ 1993، ﺳﯿﺎﻫﻪ اﺑﺮاز ﺧﺸﻢ ﺻﻔﺖ- ﺣﺎﻟﺖ-2 اِﺳﭙﯿﻠﺒﺮﮔﺮ )1999( نسخه ﮐﻮﺗﺎه ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ ﻃﺮﺣﻮاره ﯾﺎﻧﮓ 1998 ﺑﻮد. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﺑﺮرﺳﯽ ﺿﺮاﯾﺐ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎي ﺑﺮﯾﺪﮔﯽ/ ﻃﺮد )0/227=P=0/001 ،β( و ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻞ )0/211=P=0/001 ،β( اﺑﺮاز ﺧﺸﻢ را ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎي دﻓﺎﻋﯽ رﺷﺪﻧﺎﯾﺎﻓﺘﻪ )0/213=P=0/001 ،β( اﺑﺮاز ﺧﺸﻢ را ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي: ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ واﻟﺪﯾﻦ ﺷﯿﻮهﻫﺎي واﻟﺪﮔﺮي ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻪ وﯾﮋه در ﺳﻨﯿﻦ ﮐﻮدﮐﯽ ﻓﺮزﻧﺪانﺷﺎن ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﭘﺮورش ﻃﺮحوارهﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر و دﻓﺎعﻫﺎي رﺷﺪﻧﺎﯾﺎﻓﺘﻪ آﻣﻮزش داده ﺷﻮد.