اثربخشي درمان معنوي بر كيفيت زندگي و شادكامي در سالمندان ساكن كوي سالمندان

مقدمه: رويكردهاي معنويت درماني درمانگران را تشويق ميكنند كه در درمان مسايل مهم معنوي درمانجويان را در زمان مناسب مورد خطاب قرار دهند و در راستاي استفاده از قدرت بالقوه ي ايمان و معنويت درمانجويان در درمان و بهبودي از زبان و مداخلههايي استفاده كنند كه بيانگر احترام و ارزش قائل شدن درمانگر نسبت به مسايل معنوي درمانجو مي باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير درمان معنوي بر كيفيت زندگي و شادكامي در سالمندان ساكن كوي سالمندان بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع تحقيقات كاربردي بود و روش تحقيق حاضر كارآزمايي باليني از نوع مطالعه نيمه آزمايشي )طرح پيشآزمون، پسآزمون با گروه كنترل( و جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام سالمندان ساكن كوي سالمندان مهر ايران در شهر كرج درسال 1395 بود كه از بين آنها 50 نفر بهصورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفي در دو گروه 25 نفره )آزمايش و گواه ( قرار داده شدند؛ قبل از اعمال مداخله هر دو گروه مورد پيش آزمون قرار گرفتند و 8 جلسه 90 دقيقهاي مداخلهاي براي گروه آزمايش به عمل آمد؛ سپس پسآزمون براي هر دو گروه اجرا شد. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامههاي شادكامي و كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني استفاده بود. دادهها با استفاده از روش آزمون تي جفت شده و كوواريانس تحليل شدند. يافتهها: تحليل داد ها از طريق تحليل كوواريانس نتايج نشان داد مداخلهي معنوي بر ميزان كيفيت زندگي و شادكامي در سالمندان موثر است)سطح05/0< p .) بدين معنا كه با ارتقاء سطوح معنويت، كيفيت زندگي و شادكامي در افراد گروه آزمايش افزايش يافت. بحث و نتيجهگيري: از آنجا كه معنويت مي تواند بر بهبود كيفيت زندگي و ميزان شادكامي افراد موثر باشد، همچنين با توجه به اينكه سالمندان در اين دوران با بحرانهاي روحي و جسمي بسياري روبهرو هستند كه به كاهش كيفيت زندگي و افزايش علائم روانشناختي در آنان منجر ميشود؛ لذا با توجه به نتايج مربوط به به اين پژوهش به نظر ميرسد استفاده از راهبردهاي معنوي ميتوان براين مهم اهتمام ورزيد و به بهبود كيفيت زندگي و افزايش شادكامي در اين جامعه پرداخت.