اثر 12 هفته تمرين استقامتي زيربيشينه، بي تمريني و آگونيست هورمون آزاد كننده گونادوتروپين بر غلظت سرمي عامل نكروزه كننده تومور در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مركزي

Effect of 12 weeks submaximal endurance training and detraining and GnRH agonist on serum level of TNF-α in girl with central precocious puberty

زمينه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسي تغييرات غلظت سرمي عامل نكروزه كننده تومور آلفا (TNF-α) پس از 12 هفته ورزش هوازي و مصرف آگونيست هورمون آزاد كننده گونادوتروپين GnRH) ) در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مركزي بود. روش­‌ها: 25 دختر 6 تا 8 سال داراي بلوغ زودرس بصورت تصادفي به سه گروه (دارو، ورزش، دارو + ورزش) تقسيم شدند. 10 دختر 6 تا 8 سال سالم (بدون بلوغ زودرس) بصورت تصادفي به عنوان گروه كنترل در نظر گرفته شدند. ابتدا نمونه خوني از همه آزمودني­‌ها تهيه و به روش الايزا سطح سرمي TNF-α اندازه­‌گيري شد. سپس گروه­ هاي آزمايش هر هفته سه جلسه و هر جلسه 25 تا 75 دقيقه تمرين هوازي با شدت 45 تا 75 درصد حداكثر ضربان قلب و ماهانه يكبار مصرف آگونيست GnRH (هر چهار هفته 1 ميلي­ ليتر) به صورت تزريق زيرجلدي به مدت 12 هفته انجام دادند. 24 ساعت پس از اتمام پروتكل تمريني، مرحله دوم نمونه خوني جمع­آوري گرديد. مرحله سوم خونگيري پس از 4 هفته بي­‌تمريني جمع‌آوري شد. يافته‌­ها: آزمون تحليل واريانس با اندازه­‌هاي تكراري نشان داد سطح سرمي TNF-α، در گروه دارو اختلاف معناداري با سطوح اوليه نداشت (0/203p= ). در گروه ورزش و گروه دارو + ورزش پس از انجام تمرين هوازي سطح سرمي TNF-α كاهش معناداري يافت (0/001p = ). بي‌­تمريني منجر به بازگشت معنادار سطح سرمي TNF-α به سطوح اوليه شد (0/001p = ). در مقايسه بين گروهي، آزمون تحليل واريانس نشان داد تنها بين گروه دارو و ورزش اختلاف معنادار وجود دارد. نتيجه­‌گيري: مصرف GnRH به تنهايي تاثيري بر سطح سرمي TNF-α در دختران داراي بلوغ زودرس ندارد اما ورزش هوازي و همچنين ورزش توام با مصرف GnRH باعث كاهش سطوح سرمي TNF-α مي شود. توقف ورزش هوازي باعث بازگشت ميزان كاهش يافته TNF-α به سطح قبل از ورزش مي­‌گردد. فعاليت ورزشي با شدت متوسط كه براي مدت طولاني و به‌­طور منظم انجام مي­ شود، به احتمال زياد مي­‌تواند شاخص ­هاي التهابي در دختران مبتلا به بلوغ زودرس مركزي را كاهش دهد.

Background and aim: The aim of this study was to investigate changes in serum levels of TNF-α after 12 weeks endurance training and GnRH agonist in girl with central precocious puberty. Methods: Twenty-five girls (age 6-8 years) with precocious puberty were randomly divided into three groups (medication, training, medication + training). Ten healthy girls (with no precocious puberty) were also included as control group. At the beginning of the study, blood samples were taken from all subjects and serum level of TNF-α were measured by ELISA technique. The experimental groups then did an aerobic exercise program 3 days/week with 20-75 min per day with 45-75% of maximum heart rate for 12 weeks. The medication groups were also received GnRH agonist during the study, once monthly (1 ml every four weeks) by subcutaneously. TNF-α serum level were measured again at 24 hours after completing the training program and also after 4 weeks of detraining. Results: The Analysis of Variance (ANOVA) with repeated measures analyses showed no significant difference in serum level of TNF-α in medication group before and after treatment (p = 0.203). However, in training and training+medication groups a significant decrease in TNF-α level was observed after aerobic exercise (p = 0.001). The detraining led to return of TNF-α level to the levels of before training (p = 0.001). Further comparison of groups by ANOVA showed a significant difference only between training and medication groups. Conclusion: GnRH alone does not affect TNF-α serum level in girls with precocious puberty. However, aerobic training and also the combination of aerobic training with GnRH decrease TNF-α serum level. The subsequent detraining returns TNF-α serum level to the level of before training. A long time regular and moderate exercise can decrease inflammation indices in girl with precocious puberty.