عنوان مقاله :
افزايش پاسخ بي دردي ناشي از ايميپرامين با تحريك الكتريكي فراجلدي عصب در تست فرمالين
عنوان به زبان ديگر :
Enhancement of imipramine-induced antinociception by transcutaneous electrical nerve stimulation in formalin test
پديد آورندگان :
ابراهيمي قيري، محدثه دانشگاه زنجان - دانشكده علوم - گروه زيست شناسي، زنجان , تركمان بوترابي، آناهيتا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده فناوريهاي نوين پزشكي - گروه علوم اعصاب و مطالعات اعتياد، تهران , نوريان، كيميا دانشگاه تهران - دانشكده دامپزشكي، تهران , زنده دل خبيري، مرتضي دانشگاه تهران - دانشكده دامپزشكي، تهران
كليدواژه :
ايميپرامين , بيدردي , تحريك الكتريكي فراجلدي عصب (TENS) , تست فرمالين , موش صحرايي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: درد حاد و مزمن موجب ناتواني جسمي و روحي در افراد ميشود و اصليترين دليل مراجعه به پزشك است. بنابراين روشهاي دارويي و غيردارويي زيادي براي درمان درد شناختهشده است. اين مطالعه اثر تداخلي داروي ايميپرامين با تحريك الكتريكي فراجلدي عصب (TENS( بر پاسخ درد التهابي ناشي از فرمالين را در موشهاي صحرايي نر نژاد ويستار بررسي ميكند.
روشها: آزمايشها بر روي 15 گروه رت نر نژاد ويستار در گروههاي 6 تايي انجام شدند. ابتدا، داروي ايميپرامين بهصورت درون صفاقي تزريق شد و بعد از 15 دقيقه تزريق فرمالين به كف پاي چپ رت صورت گرفت. در گروههاي تداخلي، بلافاصله پس از تزريق فرمالين، تحريك TENS با فركانسهاي مختلف به مدت 30 دقيقه در دستگاه فرمالين تست بر روي ران پاي چپ جانوران انجام شد و همزمان با تحريك، پاسخ درد در دو مرحله حاد و مزمن به روش فرمالين تست اندازهگيري شد.
يافتهها: تزريق درون صفاقي ايميپرامين (10-2/5 ميليگرم بر كيلوگرم) بيدردي وابسته به دوزي در فازهاي حاد و مزمن تست فرمالين در موشها ايجاد كرد. پاسخ بيدردي در بالاترين دوز دارو مشاهده شد. بهعلاوه، كاربرد TENS بلافاصله بعد از تزريق فرمالين، به ترتيب در فركانسهاي 1، 3، 20 هرتز در فاز حاد و 1، 3، 20، 100 هرتز در فاز مزمن تست فرمالين بيدردي ايجاد كرد. همچنين TENS در فركانس پايين و بياثر 3/0 هرتز به همراه هر يك از دو دوز بياثر ايميپرامين، در مقايسه با تزريق ايميپرامين بهتنهايي، اثر بيدردي معنيداري ايجاد كرد. بهعلاوه، اين فركانس بياثر TENS، پاسخ بالاترين دوز ايميپرامين در فاز مزمن را تقويت كرد.
نتيجهگيري: پيشنهاد ميشود كه كاربرد TENS در فركانس پايين ميتواند اثر بيشتري در پاسخ بيدردي ايميپرامين داشته باشد. بهعلاوه، بهمنظور كاهش اثرات مضر داروها بر بدن و استفاده آنها در دوزهاي كم، بهتر است بهصورت تركيبي با روشهاي غيردارويي مثل TENS براي درمان درد تجويز شوند.
چكيده لاتين :
Background and aims: Acute and chronic pain physically and psychologically disables an overwhelming number of people and it is the most common reason that they consult physicians. Therefore, many pharmacological and non-pharmacological interventions have been found to be effective in managing pain. This study investigates the interference of imipramine and transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) on inflammatory pain response induced by formalin in adult Wistar rats.
Methods: Rats were divided into 15 groups; six rats in each group. First, imipramine was administrated intraperitoneally and after 15 min intra-plantar formalin injection occurred. In combination groups, immediately after formalin injection, different frequencies of TENS were applied on left limb of rats in formalin test task. Simultaneous with TENS, nociceptive responses were quantified in a biphasic reaction including acute and chronic phases in formalin test method.
Results: Intraperitoneal administration of imipramine (2.5-10 mg/kg) produced a dose-dependent antinociception in both the first and second phases of formalin test in mice. The antinociceptive response was observed at the maximum dose of the drug. However, application of TENS, immediately after formalin injection, at the frequencies of 1, 3, 20 or 1, 3, 20, 100 Hz induced antinociception in acute or chronic phase of formalin test, respectively. Furthermore, applied TENS at a low and sub-effective frequency (0.3 Hz) decreased imipramine response at two lower doses in acute phase and potentiated imipramine effect at the higher dose in chronic phase.
Conclusion: It is concluded that combination of imipramine and TENS may be effective for treatment of pain. To decline the adverse effects of the medications and use them at the low doses, combined interventions both pharmacological and non-pharmacological strategies for pain treatment are suggested.
عنوان نشريه :
مجله فيزيولوژي و فارماكولوژي ايران