يك روز از زندگي يك مربي كودكستان در نيوزيلند: برنامه اي درسي مبتني بر امكانات سيال كارمن دالي

در اين مقاله اركان روش كار و آموزش حرفه‌اي2 يك مربي3 در نيوزيلند بررسي مي‌شود. يك روز كاري اين مربي به روايت خود او و بنابر ويديويي كه از او ضبط شده است، مورد تحليل4 موضوعي قرار مي‌گيرد. به اين ترتيب، چشم‌اندازي از روش كار حرفه‌اي در سال‌هاي نخست دوران كودكي حاصل مي‌شود كه بر «يك برنامه درسي مبتني بر امكانات سيال»5 متمركز است. درك اين مربي از برنامه درسي مزبور به‌طور خلاصه چنين است: 1. طراحي اين برنامه درسي مستلزم درگيري ارتباطي6 است و بايد بخشي از زندگي كودكان در اجتماع كوچك كودكستان باشد؛ 2. روش كار و آموزش حرفه‌اي مبتني بر اين برنامه درسي مستلزم كار گروهي و هماهنگي فرد با همكارانش است؛ 3. كار و فعاليت به شكل حرفه‌اي به اين معناست كه شخص تقريباً هميشه بايد با آمادگي كامل بتواند همه مواردي را كه به تحقق اين برنامه كمك مي‌كند، يك‌جا در نظر بگيرد. در پس كارهاي به ظاهر «بي‌اهميتي» كه اين مربي در يك روز كاري خود انجام مي‌دهد، لايه‌هايي از انواع فعاليت‌ها وجود دارد كه حافظ ساختار پيوندهايي است كه امكانات سيال7 را پايدار نگه مي‌دارند. به اين ترتيب، او به جاي اينكه در نقش يك عامل اجرايي هدف‌هاي از پيش تعيين‌شده و محدود برنامه درسي ظاهر شود، در مقام يك طراح برنامه درسي به ايفاي نقش آموزشي خود مي‌پردازد؛ نقشي متوازن كه به كلي خلاقانه و فعالانه است. يافته‌هاي اين مطالعه در دل پژوهش‌هايي جاي مي‌گيرد كه در زمينه «ته‌واريكي»8، برنامه درسي سال‌هاي نخست دوران كودكي در نيوزيلند، صورت گرفته‌اند.