نقش برنامه ريزي فضاهاي بي دفاع شهري در مديريت بحران هاي قومي شهر اروميه

عوامل زيادي در وقوع و گسترش بحران موثر هستند. يكي از‌اين عوامل، فضاهاي بي‌دفاع شهري است. فضاهاي بي دفاع داراي ويژگي‌هاي بسياري هستند. با توجه به اينكه برخي مكان‌هاى شهر به علت ساختار كالبدي ويژه و مشخصه‌هاي اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي ساكنان و استفاده‌كنندگان اين مكان‌ها، امكان و فرصت بحران‌هاي قومي بيشتر است. در مقابل در برخي محدوده‌هاي شهري به دليل وجود موانع و شرايط باز‌دارنده، نرخ بحران‌ها اندك است. بررسي ريشه‌هاي اين بحران‌هاي قومي در شهر اروميه در ارتباط با فضاهاي شهري نشان مي‌دهد نابرابري در چگونگي توزيع خدمات در مناطق مختلف قومي و عدم‌دسترسي به برخي از خدمات كه ريشه در تصميم‌گيري‌هاي مديريت توسعه شهري دارند، تمايزات در روند توسعه‌هاي شهري در مناطق مختلف در بين اقوام مختلف منجر به شكل‌گيري فضاهايي با ويژگي‌هاي فيزيكي – اجتماعي مانند ساختمان‌هاي نيمه كاره، مخروبه و... مي‌گردد كه در صورت عدم برنامه‌ريزي هاي مطلوب اين فضاهاي بي‌دفاع كانون‌هاي داغ بحران‌هاي قومي در آينده خواهد شد و منجر به كاهش ميزان امنيت در كل شهر مي-گردد.هدف تحقيق اين است كه با استفاده از نرم افزار ليزرل به بررسي فضاهاي بي‌دفاع شهري اروميه و انواع بحران‌ها و ارتباط فضاها با بحران‌هاي قومي سعي در تدوين استراتژي‌هايي براي كاهش انواع بحران‌ها در فضاهاي بي‌دفاع شهر اروميه دارد. نتايج نشان مي‌دهد كه فضاهاي داراي تراكم ساختماني بالا، فقدان نور و كمبود روشنايي، كُنج‌و‌گوشه براي بروز بحران قومي مناسب‌تر است كه نورپردازي مناسب شبانه و از بين بردن فضاهاي تاريك و فاقد نور، بهسازي كالبدي در مديريت بحران قومي نقش زيادي دارد.

no abstract