شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر استرس كاركنان پليس پيشگيري استان خراسان شمالي بر اساس تكنيك تصميم گيري چند معياره TOPSIS

استرس يكي از مفاهيم مهم در مطالعه روانشناسي و بهداشت رواني به شمار مي‌آيد و به كفيات گوناگون در زندگي اطلاق مي‌شود و به عنوان علل بسياري از دردها، ناراحتي‌ها و بيماري‌ها تلقي مي‌شود. مردم عادي آن را پديده‌اي رنج‌آور و ناخوشايند، پزشكان مسئله را از ديد واكنش‌هاي فيزيولوژيك، روانپزشكان بنا را بر فشارهاي عصبي و به كار بردن مكانيسم‌هاي سايكوفيزيوژيك و بالاخره روانشناسان آن را تغيير رفتار و حالات هيجاني و بحراني مي‌دانند. هدف از اين تحقيق، شناسايي عوامل موثر بر استرس كاركنان پليس پيشگيري مي باشد. تحقيق از نظر هدف كاربردي وازنظر روش، توصيفي ازنوع پيماشي مي باشد. براي بررسي عوامل شخصيتي مؤثر بر استرس، از دو پرسشنامه استاندارد Neo و DASS استفاده شده است. علاوه بر اين بر اساس مدل كوپ و در ادامه آن سوري، عوامل استرس زا علاوه بر عوامل فردي، در قالب عوامل خانوادگي و شغلي نيز مورد مطالعه قرار گرفته است. پايايي پرسشنامه هاي نئو و داس بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ، 0/92، 0/91 و مورد تأييد قرار گرفته است. در خصوص پرسشنامه سوري نيز اين ميزان 0/87 محاسبه شده است كه نشان دهنده پايايي بالايي مي باشد. جامعه‌ي آماري كاركنان پليس پيشگيري استان خراسان شمالي متشكل از 600 نفر است. حجم نمونه آماري با استفاده از جدول مورگان به‌طور تصادفي ساده 234 نفر انتخاب شد. نتيجه حاصل از مدل رگرسيون نشان مي دهد كه ويزگي هاي روان نژندي و مسئوليت پذيري جزو عوامل فردي مؤثر بر استرس مي باشند. همچنين «نارضايتي خانواده از شغل » بيشترين و «نگراني از عدم حضور به موقع در حل مشكلات خانواده» كمترين تأثير را بر استرس دارند. ضمناً «پايين بودن حقوق و مزايا نسبت به ساير مشاغل اجتماع» بيشترين و «عدم وجود اعتماد در محيط شغلي» كمترين تأثير را در ميان عوامل شغلي بر استرس كاركنان جامعه مي گذارد. نهايتاً بكارگيري روش تاپسيس نشان داد كه عوامل شغلي بيش از ساير موارد بر استرس كاركنان جامعه مذكور تأثير دارند.

no abstract