تأثير هشت هفته تمرينات تناوبي با شدت بالا (HIT) و تمرينات صبحگاهي بر آمادگي جسماني كاركنان فرماندهي انتظامي استان خراسان شمالي

هدف از پژوهش حاضر مقايسه تأثير هشت هفته تمرينات تناوبي با شدت بالا (HIT) و تمرينات صبحگاهي بر آمادگي جسماني كاركنان پليس استان خراسان شمالي بود. به اين منظور 50 نفر از كاركنان پليس استان به طور تصادفي در دو گروه تمرينات 25HIT نفر و تمرينات صبحگاهي 25 نفر قرار گرفتند؛ برنامه تمرينات HIT، با شدت بالاي 90 درصد ضربان قلب بيشينه به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه اجرا شد. گروه تمرين صبحگاهي نيز به مدت 8 هفته تمرينات صبحگاهي روزانه را انجام مي دادند. آزمون هاي سنجش آمادگي جسماني قبل و بعد از 8 هفته تمرين HIT و صبحگاهي انجام شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t وابسته و ويلكاكسون، براي بررسي تغييرات درونگروهي و از آزمون t مستقل و يومان ويتني براي بررسي تغييرات بين گروهي با سطح اطمينان P>0/05 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد، هشت هفته تمرينات HIT تأثير معناداري بر فاكتورهاي استقامت قلبي- عروقي، استقامت عضلاني و سرعت داشت اما هشت هفته تمرينات صبحگاهي فقط بر فاكتور استقامت قلبي- عروقي تأثير معناداري داشت. به علاوه بين هشت هفته تمرينات HIT و تمرينات صبحگاهي ناجا بر فاكتورهاي استقامت قلبي- عروقي، استقامت عضلاني و سرعت كاركنان نيروي انتظامي تفاوت معناداري يافت شد. در مجموع تمرينات HIT تأثير مثبتي بر فاكتورهاي آمادگي جسماني كاركنان نيروي انتظامي دارد و بنابراين پيشنهاد مي شود براي افزايش آمادگي جسماني كاركنان نيروي انتظامي، تمرينات HIT به تمرينات صبحگاهي افزوده شود.

no abstract