چكيده فارسي :
«همه ما هنگام رانندگي در سفرهاي درون و بيرون شهري، از تونلهايي عبور ميكنيم كه قبل از ورود به آنها بر تابلويي نوشته شده است: «لطفاً چراغهاي خودرو را روشن كنيد.» چراغهاي تونلها روز و شب روشناند و نور كافي دارند. پس چرا با وجود تونلهاي روشن، پليس اصرار بر روشن بودن چراغ خودروها دارد و چرا بسياري از ما اين امور را رعايت نميكنيم؟ تصور كنيد يك لحظه برق تونل خاموش شود! بهطور خودكار پاي ما پدال ترمز را خواهد فشرد! در چنين شرايطي، چه اتفاقي خواهد افتاد؟ همه هزينهها و توجهات و اصرار بر رعايت مقررات براي همان يك لحظه كوتاه است. در زندگي از اين لحظههاي كوتاه بسيار اتفاق ميافتد كه بايستي مراقب آنها باشيم» (توراني، 1397). اصرار بر آگاهي دانشآموزان و آمادگي آنان براي مواجهه با آنچه در عصر انفجار اطلاعات پيشروي آنان است، دقيقاً مانند مثال بالاست. نظام آموزشي بايستي دانشآموزان را بهگونهاي آموزش دهد كه آگاه، هشيار و نقاد باشند و در تاريكيها و ناشناختههاي مسير زندگي دچار حادثه و گمراهي نشوند. آموزشوپرورش به معناي امروزي آن، بهرهگيري درست و بههنگام از علوم و فناوريهاي جديد و استفاده مناسب از رسانهاي همگاني است؛ چرا كه امروزه آموزش تنها به مدرسه و كلاس درس محدود نميشود.