طراحي الگوي مفهومي تأثير مؤلفه هاي آموزش كارآفريني بر ايجاد نگرش كارآفرينانه

آموزش كارآفريني فرايندي است نظام مند كه با هدف توسعه دانش، مهارت، نگرش و ويژگي هاي شخصيتي و در قالب آموزش هاي رسمي ارائه مي شود. در اين فرايند، افراد غير كار آفرين ولي داراي توان بالقوه به صورتي خلاق تربيت مي شوند. با توجه به اينكه ويژگي هاي اصلي كار آفرينان از قبيل ابتكار عمل، ريسك پذيري، استقلال طلبي، خلاقيت، پشتكار، مثبت انديشي و ... اكتسابي و قابل آموزش هستند، بنابراين آموزش كار آفريني امروزه به يكي از اساسي ترين فعاليت ها در نظام هاي آموزشي كشورهاي پيشرفته تبديل شده است. اما آنچه در اين فرايند مهم و اساسي است، شناخت مؤلفه هاي اثرگذار بر آموزش كارآفريني در جهت ايجاد نگرش كار آفرينانه است كه هدف اصلي تحقيق حاضر را شكل مي دهد. در اين تحقيق از رويكرد توصيفي- تحليلي استفاده شده و اطلاعات مورد نياز از طريق مطالعه و تحليل ادبيات نظري و پيشينه پژوهشي داخلي و خارجي) گردآوري شده است. در تحقيق حاضر، پس از بررسي و تشريح كامل مفاهيم و مؤلفه هاي كار آفريني، آموزش كار آفريني و مدلهاي نظري موجود در اين زمينه، الگوي مفهومي تحقيق ارائه شده است. مؤلفههاي آموزش كار آفريني كه سازه هاي الگوي مفهومي را شكل مي دهند، در قالب مدل مبتني بر رويكرد سيستمي ارائه شده اند كه عبارت اند از: ويژگي هاي شخصيتي كارآفريني؛ سياست و خط مشي آموزشي فضا و تجهيزات آموزشي ؛ شيوه و سبك آموزشي معلمان؛ سبك رهبري مديران؛ ويژگي هاي معلمان؛ دوستان و هم سالان؛ محتوا و برنامه درسي.