قانون نظام جامع آموزش و تربيت فني، حرفه اي و مهارتي و استلزامات آن براي برنامه هاي درسي فني و حرفه اي

آموزش هاي فني و حرفه اي دوره دوم متوسطه در آموزش و پرورش كشور يكي از مهم ترين الگوهاي توسعه منابع انساني و تربيت افراد براي ورود به بازار كار به شمار مي روند. اما مشكلات زيادي در اين نوع آموزش ها وجود دارند. براساس تحقيقات انجام شده، يكي از اساسي ترين مشكلاتي كه در طراحي و برنامه ريزي درسي «آموزش و تربيت فني وحرفه اي و مهارتي» وجود دارد، نارسايي قوانين و مقررات است.| تدوين و تصويب سند ملي تحول بنيادين نظام آموزش و پرورش، سند برنامه درسي ملي و همچنين قانون نظام جامع آموزش و تربيت فني وحرفه اي و مهارتي كه در جهت اجراي بندهاي 1 و 2 سياستهاي كلي اشتغال» و بندهاي «د» و «ه» ماده 21 «قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوري اسلامي ايران» مدون شده است ، فرصت مناسبي را فراهم آورد تا فرايند برنامه ريزي درسي آموزش و تربيت فني و حرفه اي و مهارتي مورد بازنگري قرار گيرد. قانون نظام جامع آموزش و تربيت فني وحرفه اي و مهارتي كه در 11 ماده و 7 تبصره تنظيم شده، شامل اين موارد است : اهداف (ماده 1)؛ وظايف (ماده 4)؛ اركان ماده 5)؛ اصطلاحات و تعاريف (ماده 2)؛ و همچنين مجريان و نحوه اجرا (ماده 3)، چگونگي سياستگذاري مادة 1)؛ چگونگي تدوين چارچوب صلاحيت حرفه اي ملي (ماده 7)؛ تركيب اعضا و نقش شوراي عالي آموزش و تربيت فني و حرفه اي و مهارتي (ماده 9)؛ س طوح صلاحيت حرفه اي ملي (ماده 8)، چگونگي كنترل تضمين كيفيت نظام (ماده 9)؛ و ..... نظام آموزش و تربيت فني و حرفه اي و مهارتي و چارچوب صلاحيت حرفه اي ملي به منظور گسترش شايستگي حرفه اي، ارتقاي جايگاه آموزش و تربيت فني وحرفه اي و مهارتي، كاهش فاصله سطح شايستگي نيروي كار كشور با سطح استاندارد جهاني، هماهنگي در سياست گذاري كلان، مديريت در برنامه ريزي آموزشهاي فني و حرفه اي و مهارتي، و تربيت نيروي كار شايسته ايجاد شده است.