صلاحيت حرفه اي هنرآموزان رشتۀ صنايع شيميايي

" صنايع شيميايي " حوزه اي است كه در آن مواد خام به محصولات با ارزش افزودة بالاتر تبديل مي شوند. در صنايع شيميايي، شاهد تهيه و ساخت هزاران فراوردة مورد مصرف جوامع انساني هستيم. با كمي دقت مي توانيم دريابيم كه دوام و بقاي هر جامعة پيشرفتة امروزي به شدت به صنايع شيميايي آن جامعه وابسته است. براي مثال، با انجام عمليات شيميايي روي نفت خام، گاز طبيعي و زغال سنگ، مي توانيم صدها فراوردة بسيار مهم و ارزشمند، مانند انواع بنزين ها، نفت و گازوئيل، انواع روغن ها، گاز شهري، زغال كك و صدها محصول پتروشيمي ديگر به دست آوريم. استخراج آهن از كاني هاي آن، به دنبال اجراي يك سلسله واكنش هاي شيميايي در كورة بلند صورت مي گيرد. از آهن و آلياژهاي آن در صنايع ماشين سازي، ساخت كشتي و ساخت هواپيما، نساجي و... استفاده مي شود. آمونياك و نيتريك اسيد از محصولات جنبي صنعت زغال سنگ و گاز طبيعي به دست مي آيند. اين دو در تهية كودهاي شيميايي براي مصرف هاي ديگر اهميت زيادي دارند. از نمك طعام براي تهيه هيدروكلريك اسيد، سديم كربنات، سود، گاز كلر، سديم و... استفاده مي شود. اينها به نوبة خود در تهية صابون، كاغذ و پارچه هاي پنبه اي و پشمي، پلاستيك، فيبر و... كاربرد دارند. توليد انرژي نيز به نوبة خود بيشتر منشأ شيميايي و صنايع شيميايي دارد؛ مانند انرژي حاصل از سوخت هاي معمولي، انرژي حاصل از واكنش هاي هسته اي. به اين ترتيب مي توان گفت، شكوفايي اقتصاد ملي هر كشوري تا حدود زيادي در پرتوي شيمي و صنايع شيميايي امكان پذير است.