چكيده فارسي :
وقتي از امتحان يا ارزشيابي اسم مي‌بريم، طبق عادت، آزمون‌هاي پايان سال تحصيلي يا پايان ترم را به ياد مي‌آوريم، ولي اين آزمون‌ها در برابر تنوعِ دنياي سنجش و اندازه‌گيري محدوده بسيار كوچكي را شامل مي‌شوند. با هر جهان‌بيني و مطابق با هر روشي كه به آموزش و سنجش نگاه كنيم، گستره‌اي از روش‌ها و سؤال‌ها پيش روي ما قرار دارد.
چيزي شبيه هرم غذايي را در نظر بگيريد؛ پزشكان معتقدند كه براي رشد، حفظ سلامت و پيشگيري از بيماري‌ها، هر فرد بسته به ويژگي‌هاي سني و ... بايد مواد غذايي متنوعي را دريافت كند و هر گروه غذايي كاركرد خود را در حفظ سلامت و رشد فرد دارد.
وظيفه سنجش را هم مي‌توانيم به استفاده از هرم غذايي براي تغذيه خانواده تشبيه كنيم؛ به اين معني كه براي حفظ كيفيت يادگيري، رشد همه‌جانبه و نيز پيشگيري از آسيب‌ها بايد مجموعه‌اي از روش‌ها و مواد را به كار ببريم. اين تنوع به ما كمك مي‌كند كه رشد همه‌جانبه يادگيرنده را پايش كنيم و از طرفي، سنجش را به خدمت كيفيت يادگيري در آوريم؛ همان‌طور كه والدين براي برنامه‌ريزي غذايي خانواده ـ از خريد تا طبخ ـ اين هرم را پسِ ذهن خود دارند. چگونه؟
براي اين كار لازم است چند اصل را در نظر بگيريم؛
1. انواع اهداف يادگيري را بسنجيم (دانش، مهارت‌ها، احساسات و عواطف يا شايستگي‌ها) و براي هركدام، سطوح را نظر داشته باشيم؛
2. مسئوليت يادگيري و نظارت بر آن را با يادگيرندگان و والدين تقسيم كنيم؛
