نانو چندسازه ها و استخوان مصنوعي

امروزه استفاده از نانوچندسازه هاي رزيني با استحكام نزديك به دندان بسيار مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از اين رزين ها درحال حركت به سمتي است كه بتوانند به طور كامل جايگزين پركننده ها، از نوع آلياژهاي جيوه شوند. مشكل اصلي اين چندسازه ها انقباض هاي حجمي است كه در فرايند پليمر شدن به وجود مي آيد. اين انقباض هاي حجمي نه تنها باعث به وجود آمدن تنش در دندان مي شوند و فضاي داخلي بين دندان و پركننده ايجاد مي كنند بلكه تجمع ذره هاي غذا و مايع در آن ها پوسيدگي دندان را زمينه سازي مي كنند. با كمك نانوپركننده ها ميتوان درصد انقباض هاي حجمي را كاهش داد و استحكام چندسازه را به طور چشمگيري بهبود بخشيد. اين مقاله به چندسازه ها و انواع نانوي آن ها، برخي از كاربردهاي اين تركيب ها در تهيه استخوان هاي مصنوعي و دندان پرداخته است.