ارائه ي الگوي تصميم گيري اخلاقي مديران منابع انساني؛ مورد مطالعه: سازمان هاي فعّال در صنعت دارو

تحقيق حاضر به بررسي موضوع تصميم گيري اخلاقي در مديريت منابع انساني مي پردازد. مديريت منابع انساني از بُعد مسائل اخلاقي، موضوعي حسّاس محسوب مي شود. مديران اين حوزه اغلب با پديده «عامليّت دوگانه» روبه‌رو هستند كه براساس آن بايد هم نقش شريك راهبردي سازماني را ايفا كرده و سودآوري را درنظر بگيرند و هم از منافع كاركنان حمايت كنند. درهمين‌راستا اين پژوهش با استفاده از داده هاي به‌دست‌آمده از 13 مصاحبه عميق با مديران منابع انساني فعّال در صنعت دارو و با روش كيفي نظريه داده‌بنياد با رويكرد گليزري، به تبيين الگوي تصميم گيري اخلاقي اين مديران پرداخته است. يافته هاي تحقيق 10 مورد «مسئله اخلاقي» در اين حوزه را نشان مي دهد. به‌علاوه مقوله «استدلال اخلاقي» به‌عنوان مقوله محوري تحقيق در كنار 13 مقوله فرعي كه خود درقالب پنج دسته عوامل اقتضائي «صنعتي»، «سازماني»، «شغلي»، «فردي» و «موقعيّتي» طبقه بندي شده اند، از درون داده ها ظاهر شدند. مدل تحقيق نشان مي دهد كه هريك از عوامل اقتضائي، فعّال كننده نوع خاصي از استدلال اخلاقي اين مديران مي باشند. الگوي نهايي پژوهش علاوه‌بر سهم دانش افزايي بالا، كاربردهاي عملي براي فعّالين اين حوزه و به‌طور خاص صنعت دارو در ايران را دارد.