آموزش فعاليت هاي آزمايشگاهي به شيوه حل مسئله

با توجه به نقش زيربنايي فعاليت‌هاي آزمايشگاهي در آموزش علوم تجربي و اهميت يادگيري فعال به كمك اين فعاليت‌ها در آموزش نوين، كارشناسـان آمـوزشي برآنند تا با به كاربردن سبك‌هاي مختلف آموزش فعاليت‌هاي آزمايشگاهي، در جهت آموزش بهتر گام بردارند. انجـام فعاليـت‌هاي آزمايشگاهي مناسب نه‌تنها سبب عميق‌تر شدن درك و آگاهي فراگيران مي‌شـود بلكـه در برنامه درسي از مهم‌تـرين روش‌هـا جهـت دستيابي به هدف‌هاي مهارتي و نگرشي به شمار مي‌رود و توانايي حل مسئله را در فراگيران افزايش مـي‌دهـد. با اينكه نقش محوري آزمايشگاه در آموزش شيمي بديهي و پذيرفته شده است بنا به بررسي‌ها، فعاليت‌هاي آزمايشگاهي در مدارس به‌عنوان عامل اصلي درك آموزش علوم تجربي، كارايي مورد انتظار را نداشته است. ارائه دستور كارهاي مرحله به مرحله براي بيشتر آزمايش‌هاي شيمي دبيرستان، جمع‌بندي داده‌ها و بررسي يافته‌ها، اغلب باعث از دست رفتن فرصت‌هاي كاوشگري مي‌شوند. در اين مقاله - كه پژوهشي به روش اسنادي است- ضمن معرفي روش حل مسئله، نمونه‌اي از آزمايش‌هاي شـيمي دبيرسـتان بـه شـيوه حـل مسئله ارائه مي‌شود. اين روش دانش‌آموزان را به چالش مي‌كشد و آنان را در فرايندي ويژه، وادار به پژوهش مي‌كند؛ روشي كه در آن خود براي يافتن پاسخ‌ها تلاش مي‌كنند و با اين يافته‌ها، به خود پاداش مي‌دهند.