اثرات متقابل شوري آب آبياري و كود نيتروژنه اوره بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم (.Triticum aestivum L) رقم بم

اين پژوهش مزرعه‌اي با هدف بررسي مقدار كود اوره موردنياز گندم در سطوح مختلف شوري آب آبياري طراحي و در ايستگاه تحقيقات شوري صدوق يزد كه مجهز به استخرهاي ذخيره آب با كيفيت‌هاي مختلف است اجرا شد. اين تحقيق داراي سه سطح شوري آب آبياري 1.88، 7.22 و 16.14 دسي‌زيمنس برمتر و پنج سطح كود اوره شامل 0 (صفر)، 100، 200، 300 و 400 كيلوگرم در هكتار بود. آزمايش در قالب طرح آماري بلوك‌هاي كامل تصادفي و به‌صورت اسپليت پلات با سه تكرار اجرا شد. نتايج نشان داد كه مصرف كود اوره در كليه سطوح شوري آب آبياري ضرورت دارد. الگوي پاسخ گندم به كود نيتروژني در هر سه سطح شوري مشابه بود و از معادله درجه دوم پيروي ‌كرد، ليكن با افزايش شدت تنش شوري، شيب افزايش عملكرد كاهش يافت. هم‌چنين نتايج اين تحقيق نشان داد كه با افزايش شوري آب آبياري از 1.88 به 7.22 دسي‌زيمنس بر متر عملكرد دانه گندم كاهش معني‌داري نداشت و نياز كودي نيز تغييري نكرد. اما با افزايش شوري آب آبياري به 16.14 دسي‌زيمنس بر متر ميزان عملكرد دانه به ميزان يك تن و اوره موردنياز به ميزان 140 كيلوگرم در هكتار كاهش يافت. درمجموع، نتايج اين پژوهش نشان داد كه براي توليد حدود 4.5 تن دانه گندم با استفاده از آب آبياري با هدايت الكتريكي 1.88 تا 7.22 دسي‌زيمنس بر متر در شرايط گرم و خشك استان يزد مصرف كود اوره به ترتيب به ميزان 400 و 300 كيلوگرم در هكتار و براي توليد 3.6 تن در هكتار عملكرد دانه با استفاده از آب آبياري با هدايت الكتريكي 16.14 دسي‌زيمنس بر متر مصرف 260 كيلوگرم در هكتار اوره كفايت مي‌كند.