تجزيه و تحليل ژنتيكي صفات توليدي گاوهاي هلشتاين ايران با در نظر گرفتن گروه بندي ژنتيكي

منظور كردن گروه بندي ژنتيكي در مدل هاي ارزيابي مي تواند تفاوت هاي مورد انتظار در ارزش هاي اصلاحي حيوانات كه به دليل نامعلوم بودن والدين تخمين زده نمي شود را نشان دهد. هدف از مطالعه حاضر برآورد پارامترهاي ژنتيكي و روند ژنتيكي صفات توليدي (توليد شير، چربي و پروتئين) گاوهاي هلشتاين ايران براساس يك مدل حيواني بدون در نظر گرفتن (مدل 1) و با در نظر گرفتن گروه بندي ژنتيكي (مدل 2) بود. بدين منظور از اطلاعات صفات توليدي گاوهاي هلشتاين سه شكم زايش كه توسط مركز اصلاح نژاد دام كشور تا سال 1392 جمع آوري شده بود، استفاده شد. براي حيوانات با پدر و مادر نامعلوم، گروه بندي ژنتيكي براساس سال و جنس تولد انجام گرفت. تجزيه و تحليل براي صفات در دوره هاي شيردهي مختلف با و بدون در نظر گرفتن گروه بندي ژنتيكي انجام شده و روند ژنتيكي محاسبه گرديد. براي بررسي تغيير در رتبه بندي حيوانات در نتيجه در نظر گرفتن گروه بندي ژنتيكي از همبستگي رتبه اي اسپيرمن استفاده شد. نتايج نشان داد كه در نظر گرفتن گروه ژنتيكي در مدل باعث كاهش واريانس ژنتيك افزايشي و وراثت پذيري تمامي صفات شد. رتبه بندي حيوانات با منظور كردن گروه بندي ژنتيكي تغيير كرده و اين تغيير براي 10 درصد بهترين نرها نسبت به كل حيوانات، كل نرها و ماده ها بيشتر بود. روند ژنتيكي و صحت برآوردهاي ارزش اصلاحي بين دو مدل 1 و 2 داراي تفاوت معني دار بود. مدل 2 ارزش هاي اصلاحي با صحت بالاتري و همچنين روند ژنتيكي بيشتري نسبت به مدل 1 داشت. نتايج نشان داد كه افزودن گروه بندي ژنتيكي براي داده هايي با والدين نامعلوم باعث برآورد دقيق تر ارزش اصلاحي مي شود.