گياهان و گل‌هاي آپارتماني پالاينده‌هايي قوي براي آزمايشگاه‌‌ها

آزمايشگاه شيمي محيطي است كه آشنايي دانش‌آموزان با علم شيمي و درك هرچه بيشتر آن را در قالب عملي و كارگاهي فراهم مي‌كند. معضل اصلي در اين آزمايشگاه‌ها وجود مواد شيميايي محلول، حلال‌هاي آلي و تركيب‌هاي جامدي است كه به علت نگهداري در شرايط نامناسب، يا ماهيت ذاتي خود آن ماده، در دماي محيط تبخير يا تصعيد مي‌شوند و تركيب‌ها يا گازهايي توليد مي‌كنند كه باعث آلودگي و ايجاد بوي نامطبوع در محيط مي‌شوند. اين بخارها كه اغلب سمي هستند مي‌توانند براي دانش‌آموزان و حتي معلمان خطرناك باشند. همچنين بوي نامطبوع ايجاد شده و مناسب نبودن محيط آزمايشگاه ميل و رغبت دانش‌آموزان و مدرسان را به كار در آزمايشگاه كاهش مي‌دهد. با وجود پيشنهاد راهكارهايي براي اين مشكل، همچنان مشكلات ناشي از هواي آلوده و بوي نامطبوع ناشي از تبخير مواد شيميايي موجود در آزمايشگاه پابرجاست. انگيزه يافتن راه حلي براي اين مشكل ما را به استفاده از گياهان و گل‌هاي آپارتماني در آزمايشگاه‌ها هدايت كرد. بنا به پژوهش‌ها،گياهاني وجود دارند كه توانايي بالايي در جذب آلودگي محيط پيرامون خود نشان مي‌دهند. در اين مقاله به معرفي برخي از اين گياهان و اثر آن‌ها در جذب آلودگي‌هاي آزمايشگاه مي‌پردازيم و با نگرشي متفاوت و همچنين صرف كمترين هزينه برنامه‌اي راهبردي جهت بهبود وضعيت موجود آزمايشگاه‌هاي مدارس كشور معرفي مي‌كنيم.