بررسي نقش گيرنده هاي GABAA و GABAB در رفتارهاي شبه اضطرابي ناشي از ليپوپلي ساكاريدها در آزمون جعبه تاريك و روشن در موش هاي سوري نر

سيستم گاباارژيك يك سيستم ضد اضطراب در مغز محسوب مي شود. بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي نقش گيرنده هاي GABAA و GABAB در رفتارهاي شبه اضطرابي ناشي از ليپوپلي ساكاريدها در موش هاي سوري نر مي باشد. در اين آزمايش موش ها 2 ساعت بعد از تزريق  LPS موسيمول (0.05، 0.1 و 0.2 ميكروگرم بر موش)، بيكوكولين (0.25، 0.5 و 1 ميكروگرم بر موش)، باكلوفن (1، 2 و 4 ميكروگرم  بر موش)، CGP (0.8, 0.4 , 2/ 0ميكروگرم بر موش) و Celebrex را بصورت درون بطني دريافت كردند. 5 دقيقه بعد از تزريق درون بطني تست LDB انجام گرفت. اين مطالعه نشان داد كه موسيمول موجب كاهش معني دار رفتار اضطرابي در آزمون LDB شد (0.05 p). اما تجويز موسيمول و LPS تغيير معني داري نداشته است (P≥0.05). دوزهاي مختلف بيكوكولين و LPS  موجب افزايش معني دار رفتار اضطرابي در  آزمون LDB شد (0.05 p). باكلوفن وCGP به تنهايي و همراه با LPS تغيير معني داري در رفتار اضطرابي حيوان در  آزمون LDB نداشته است (0.05 p). تزريق Celebrex متعاقب LPS موجب رفع رفتار شبه اضطرابي ناشي از تزريق LPS  شد. به طور كلي ميتوان گفت رفتارهاي شبه اضطرابي در حيوانات دريافت كننده LPS ممكن است ناشي از مهار گيرنده هاي GABAAو GABABو افزايش سطح فاكتورهاي التهابي بافت مغز بوده باشد.