بررسي تأثير كيفيت اوليه بذر و شرايط انبارداري بر تغييرات بيوشيميايي و فيزيولوژيكي بذر سويا

به‌منظور ارزيابي تغييرات بيوشيميايي در طي زوال بذر سويا، تحقيقي به‌صورت آزمايش فاكتوريل بر پايه طرح كامل تصادفي اجرا گرديد. فاكتورهاي آزمايش شامل قوه ناميه در دو سطح قوه ناميه 80% و 90%، سه ميزان رطوبت اوليه بذر شامل رطوبت پايين (10%)، رطوبت متوسط (12%) و رطوبت بالا (14%) و دو شرايط انباركردن شامل انبار متداول نگهداري بذر سويا در مغان و انبار با دما و رطوبت كنترل شده در نظر گرفته شد. صفات درصد جوانه‌زني، بنيه، ميزان پروتئين، قندهاي محلول، مالون دي آلدئيد، فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و پراكسيداز مورد سنجش قرار گرفتند. بررسي تغييرات بيوشيميايي بذرهاي زوال يافته در طي انبار كردن نشان داد كه با افزايش زوال بذرها ميزان قندهاي محلول و درصد پروتئين كاهش يافت و نگهداري بذرها در شرايط نامناسب باعث كاهش معني‌دار در ميزان قندهاي محلول و پروتئين كل بذر شد. همچنين با افزايش رطوبت بذر كه افزايش زوال بذر را در پي داشت از محتواي قندهاي محلول و پروتئين كل بهطور معني‌داري كاسته شد. بين بذرهاي با قوه ناميه اوليه متفاوت تفاوت معني‌داري ديده شد و بذرهاي با قوه ناميه اوليه 90 درصد به‌طور معني‌داري محتواي قندهاي محلول و درصد پروتئين بالاتري داشتند. همچنين با اندازه‌گيري ميزان مالون ديآلدئيد و فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و پراكسيداز مشخص گرديد بين ميزان زوال بذر با ميزان مالون دي‌آلدئيد و فعاليت آنزيم‌هاي تنظيف همبستگي بالايي مشاهده گرديد. همراه با كاهش ميزان جوانه‌زني و كيفيت بذر سويا پس از انباركردن، ميزان پراكسيداسيون چربي‌ها افزايش و زوال بذر از فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و پراكسيداز در طي انباركردن كاست.