بررسي امكان سنجي استفاده از منابع درآمدي پايدار براي ارايه خدمات حمل‌ونقل جاده‌اي

زيرساخت هاي حمل‌ونقل جاده‌اي ازجمله دارايي هاي ملي هستند كه در طول ساليان متمادي برحسب نياز و مطابق امكانات موجود توسعه‌يافته است. درعين‌حال بررسي وضعيت موجود راه‌هاي كشور نشان‌دهنده شرايط نامطلوب كمي و كيفي است. از ‌يك سو توسعه راه‌هاي جديد با كمبود منابع مواجه است و از سوي ديگر راه‌هاي موجود نيز از كيفيت مناسب برخوردار نبوده و نگهداري آن ها بخش قابل‌ملاحظه‌اي از منابع را به خود جلب مي‌كند. همچنين بودجه اختصاصي راهداري با توجه به گسترش روزافزون اين زيرساخت‌ها جوابگو نبوده است. بنابراين هدف از اين مقاله شناسايي منابع درآمد پايداري براي سازمان راهداري و حمل ونقل جاده اي مي باشد. نتايج بررسي تجارب ساير كشورها نشان مي دهد كه ماليات بر سوخت و عوارض وسايل نقليه مهم ترين منابع درآمدي بخش راه را تشكيل مي دهد. همچنين در اين مقاله منابع درآمدي جديد در حوزه حمل ونقل جاده اي شناسايي شده و در ادامه اثرات اقتصادي اعمال ماليات بر سوخت به نفع حمل ونقل بر اقتصاد كشور بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد كه قيمت بنزين و گازوئيل تأثير معني‌داري بر نرخ تورم در اقتصاد ايران دارد. ضريب متغير قيمت بنزين در كوتاه مدت و بلندمدت برابر 0.7 و 1.3 و ضريب متغير قيمت گازوئيل در كوتاه مدت و بلندمدت برابر 0.1و  0.18 است. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، تأثير افزايش قيمت بنزين بر تورم بيشتر از تأثير افزايش قيمت گازوئيل است.