عنوان مقاله :
تأثير كيتوزان و اسيدساليسيليك بر واﻛﻨﺶ ﮔﻴﺎه برنج عليه عامل پوسيدگي ريشه و طوقه Fusarium fujikuroi
پديد آورندگان :
ابراهيمي تودرواري ، احمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان - گروه كشاورزي , طليعي ، فاختك دانشگاه گنبدكاووس - گروه توليدات گياهي , ذولفقاري ، امير دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان - گروه كشاورزي
كليدواژه :
القاي مقاومت , باكانه , سنجش آنزيمي , Fusarium fujikuroi
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير كيتوزان و اسيدساليسيليك بر پاسخ گياه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بيماري پوسيدگي ريشه و طوقه انجام شد. به اين منظور تأثير غلظتهاي 200 و 400 پيپيام كيتوزان و اسيدساليسيليك بر رشد ميسليومي بيمارگر ارزيابي گرديد. همچنين صفات زراعي وميزان فعاليت دو آنزيم كاتالاز و پراكسيداز در زمانهاي صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مايهزني با بيمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتايج نشان داد غلظت 400 پيپيام اسيدساليسيليك و كيتوزان بهترتيب با 35.57 و 25.29 درصد، بيشترين بازدارندگي از رشد ميسليومي قارچ را نشان دادند. هر دو تيمار شدت علائم بيماري را بهطور معنيداري نسبت به شاهد كاهش دادند. كمترين مقدار شدت بيماري (بهترتيب 37.8 و 41.7 درصد) در غلظتهاي 200 پيپياماسيدساليسيليك و 400 پيپيامكيتوزان مشاهده شد. همچنين اين دو تيمار، ارتفاع گياه، طول و حجم ريشه را نسبت به شاهد بهطور معنيداري (p 0.05) افزايش دادند. بيشترين مقدار فعاليت آنزيم پراكسيداز در دو تيمار 200پيپيام اسيدساليسيليك و 400 پيپيامكيتوزان در زمان 96 ساعت پس از مايهزني اندازهگيري شد. كمترين ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگي در غلظتهاي 200 پيپياماسيدساليسيليك و 400پيپيام كيتوزان مشاهده گرديد. براساس نتايج اين تحقيق، دو تركيب اسيدساليسيليك و كيتوزان ﻣﯽﺗﻮانند نقش ﻣﻮﺛﺮي در اﻟﻘﺎي ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎري ﻧﺎﺷﯽ از اين بيمارگر داشته ﺑﺎﺷند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير كيتوزان و اسيدساليسيليك بر پاسخ گياه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بيماري پوسيدگي ريشه و طوقه انجام شد. به اين منظور تأثير غلظتهاي 200 و 400 پيپيام كيتوزان و اسيدساليسيليك بر رشد ميسليومي بيمارگر ارزيابي گرديد. همچنين صفات زراعي وميزان فعاليت دو آنزيم كاتالاز و پراكسيداز در زمانهاي صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مايهزني با بيمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتايج نشان داد غلظت 400 پيپيام اسيدساليسيليك و كيتوزان بهترتيب با 35.57 و 25.29 درصد، بيشترين بازدارندگي از رشد ميسليومي قارچ را نشان دادند. هر دو تيمار شدت علائم بيماري را بهطور معنيداري نسبت به شاهد كاهش دادند. كمترين مقدار شدت بيماري (بهترتيب 37.8 و 41.7 درصد) در غلظتهاي 200 پيپيام اسيدساليسيليك و 400 پيپيام كيتوزان مشاهده شد. همچنين اين دو تيمار، ارتفاع گياه، طول و حجم ريشه را نسبت به شاهد بهطور معنيداري (p 0.05) افزايش دادند. بيشترين مقدار فعاليت آنزيم پراكسيداز در دو تيمار 200پيپيام اسيدساليسيليك و 400 پيپيام كيتوزان در زمان 96 ساعت پس از مايهزني اندازهگيري شد. كمترين ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگي در غلظتهاي 200 پيپيام اسيدساليسيليك و 400پيپيام كيتوزان مشاهده گرديد. براساس نتايج اين تحقيق، دو تركيب اسيدساليسيليك و كيتوزان ﻣﯽﺗﻮانند نقش ﻣﻮﺛﺮي در اﻟﻘﺎي ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎري ﻧﺎﺷﯽ از اين بيمارگر داشته ﺑﺎﺷند.
عنوان نشريه :
آفات و بيماري هاي گياهي
عنوان نشريه :
آفات و بيماري هاي گياهي