شماره ركورد :
1183943
عنوان مقاله :
تأثير كيتوزان و اسيدساليسيليك‌ بر واﻛﻨﺶ ﮔﻴﺎه برنج عليه عامل پوسيدگي ريشه و طوقه Fusarium fujikuroi
پديد آورندگان :
ابراهيمي تودرواري ، احمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان - گروه كشاورزي , طليعي ، فاختك دانشگاه گنبدكاووس - گروه توليدات گياهي , ذولفقاري ، امير دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان - گروه كشاورزي
از صفحه :
23
تا صفحه :
37
كليدواژه :
القاي مقاومت , باكانه , سنجش آنزيمي , Fusarium fujikuroi
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير كيتوزان و اسيدساليسيليك‏ بر پاسخ گياه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بيماري پوسيدگي ريشه و طوقه انجام شد. به اين منظور تأثير غلظت‎هاي 200 و 400 پي‎پي‎ام كيتوزان و اسيدساليسيليك‏ بر رشد ميسليومي بيمارگر ارزيابي گرديد. همچنين صفات زراعي وميزان فعاليت دو آنزيم كاتالاز و پراكسيداز در زمان‌هاي صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مايه‎زني با بيمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتايج نشان داد غلظت 400 پي‎پي‎ام اسيدساليسيليك‏ و كيتوزان به‌ترتيب با 35.57 و 25.29 درصد، بيشترين بازدارندگي از رشد ميسليومي قارچ را نشان دادند. هر دو تيمار شدت علائم بيماري را به‌طور معني‎داري نسبت به شاهد كاهش دادند. كمترين مقدار شدت بيماري (به‎ترتيب 37.8 و 41.7 درصد) در غلظت‎هاي 200 پي‎پي‎اماسيدساليسيليك‏ و 400 پي‎پي‎امكيتوزان مشاهده شد. همچنين اين دو تيمار، ارتفاع گياه، طول و حجم ريشه را نسبت به شاهد به‌طور معني‎داري (p 0.05) افزايش دادند. بيشترين مقدار فعاليت آنزيم پراكسيداز در دو تيمار 200پي‎پي‎ام اسيدساليسيليك‏ و 400 پي‎پي‎امكيتوزان  در زمان  96 ساعت پس از مايه‎زني اندازه‎گيري شد. كمترين ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگي در غلظت‎هاي 200 پي‎پي‎اماسيدساليسيليك‏ و 400پي‎پي‎ام كيتوزان مشاهده گرديد. براساس نتايج اين تحقيق، دو تركيب اسيدساليسيليك‏ و كيتوزان ﻣﯽ‏ﺗﻮانند نقش ﻣﻮﺛﺮي در اﻟﻘﺎي ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎري ﻧﺎﺷﯽ از اين بيمارگر داشته ﺑﺎﺷند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير كيتوزان و اسيدساليسيليك‏ بر پاسخ گياه برنج در برابر قارچ Fusarium fujikuroi، عامل بيماري پوسيدگي ريشه و طوقه انجام شد. به اين منظور تأثير غلظت‎هاي 200 و 400 پي‎پي‎ام كيتوزان و اسيدساليسيليك‏ بر رشد ميسليومي بيمارگر ارزيابي گرديد. همچنين صفات زراعي وميزان فعاليت دو آنزيم كاتالاز و پراكسيداز در زمان‌هاي صفر، 24، 48، 96، 144 و 288 ساعت پس از مايه‎زني با بيمارگر در رقم حساس طارم مطالعه شد. نتايج نشان داد غلظت 400 پي‎پي‎ام اسيدساليسيليك‏ و كيتوزان به‌ترتيب با 35.57 و 25.29 درصد، بيشترين بازدارندگي از رشد ميسليومي قارچ را نشان دادند. هر دو تيمار شدت علائم بيماري را به‌طور معني‎داري نسبت به شاهد كاهش دادند. كمترين مقدار شدت بيماري (به‎ترتيب 37.8 و 41.7 درصد) در غلظت‎هاي 200 پي‎پي‎ام اسيدساليسيليك‏ و 400 پي‎پي‎ام كيتوزان مشاهده شد. همچنين اين دو تيمار، ارتفاع گياه، طول و حجم ريشه را نسبت به شاهد به‌طور معني‎داري (p 0.05) افزايش دادند. بيشترين مقدار فعاليت آنزيم پراكسيداز در دو تيمار 200پي‎پي‎ام اسيدساليسيليك‏ و 400 پي‎پي‎ام كيتوزان  در زمان  96 ساعت پس از مايه‎زني اندازه‎گيري شد. كمترين ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز، 48 ساعت پس از آلودگي در غلظت‎هاي 200 پي‎پي‎ام اسيدساليسيليك‏ و 400پي‎پي‎ام كيتوزان مشاهده گرديد. براساس نتايج اين تحقيق، دو تركيب اسيدساليسيليك‏ و كيتوزان ﻣﯽ‏ﺗﻮانند نقش ﻣﻮﺛﺮي در اﻟﻘﺎي ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎري ﻧﺎﺷﯽ از اين بيمارگر داشته ﺑﺎﺷند.
عنوان نشريه :
آفات و بيماري هاي گياهي
عنوان نشريه :
آفات و بيماري هاي گياهي
لينک به اين مدرک :
بازگشت