غربالگري مقاومت به قارچ Verticillium dahliae در ارقام اميدبخش و كلكسيون ژنوتيپ‌هاي بومي زيتون ايران

بيماري پژمردگي ورتيسيليومي در اثر قارچ Verticillium dahliae يكي از مخربترين عوامل بيماري زاي زيتون دردنيا ومناطق مختلف زيتون‌كاري ايران محسوب مي‌شود. در اين تحقيق عكس‌العمل 15 رقم اميد بخش و 15 ژنوتيپ بومي زيتون نسبت به قارچ عامل بيماري بررسي شد. نهال‌هاي نه ماهه زيتون براي ارزيابي كمي قارچ عامل بيماري و تعيين ميزان حساسيت يا مقاومت نسبت به بيماري با ‌روش فرو بردن ريشه در زاد مايه انجام شد. ميزان افزايش كمي DNA قارچ موجود در نهال ها با استفاده از تكنيك Real time PCR و سيستم SYBR Green همراه با آغازگرهاي اختصاصي براي ژن بتا توبولين2 در فواصل زماني صفر،2، 15، 45 و80 روز پس از مايه زني، ارزيابي شد. ژنوتيپ هاي QG11، DD21، PS5 و رقم مانزانيلا به‌ترتيب بالاترين حساسيت را نسبت به ساير ارقام و ژنوتيپ ها در برابر بيماري داشتنند. ژنوتيپ‌هاي KH13، TTS1، كد 5 لرستان و DS5 به‌ترتيب كم‌ترين غلظت DNA قارچ در DNA كل ريشه را به خود اختصاص دادند. علاوه بر اين، در اين تحقيق مشخص گرديد نتايج روش متعارف ارزيابي مقاومت ارقام زيتون مبتنيبر ثبت علايم ظاهري بيماري با نتايج حاصل از كميت سنجي قارچ با استفاده از Real time PCR داراي هم‌پوشاني نسبتاً بالايي است به‌طوري كه ارقامي كه در روش ارزيابي متعارف  جزء ارقام مقاوم يا بسيار حساس طبقه‌بندي شدند، درروش ارزيابي ملكولي نيز در گروه‌هاي مشابهي قرار گرفتند. با توجه به‌دقت وحساسيت بالاي روش ارزيابي ملكولي مي‌توان از روش اخير براي غربالگري منابع مختلف زيتون براي مقاومت به بيماري پژمردگي ورتيسيليومي استفاده كرد.