نقش آزمون بافت‌شناسي در كاهش استفاده از بافت‌هاي غيرمجاز در فرآورده‌هاي گوشتي بين سال‌هاي 1393 تا 1396

جلوگيري از ورود بافت‌هاي غير‌مجاز (مانند پوست، استخوان، غضروف، سويا و ...) در توليد فرآورده‌هاي گوشتي در سال‌هاي اخير بسيار مورد توجه قرار گرفته است. اين امر بيشتر به منظور شناسايي واحدهاي توليدي متخلف و افزايش اعتماد مصرف‌كنندگان در رابطه با فرآورده‌هاي گوشتي انجام مي‌گيرد. به‌منظور كنترل مواد تشكيل‌دهنده اين محصولات همراه آزمون‌هاي شيميايي بايد از روش بافت‌شناسي بهره برد. هدف از تحقيق حاضر بررسي توان آزمون بافت‌شناسي در كاهش تخلفات استفاده از بافت‌هاي غيرمجاز در فرآورده‌هاي گوشتي (سوسيس، كالباس، همبرگر، كباب لقمه و ناگت) بود. براي اين منظور در بازه زماني سه سال، از ابتداي نيمه دوم سال 1393 تا آخر نيمه اول سال 1396 نمونه‌هاي ارسالي به سه آزمايشگاه فعال در زمينه تشخيص بافت‌هاي غيرمجاز در سه استان تهران، البرز و اصفهان مورد ارزيابي و ثبت نتايج قرار گرفتند. نتايج نهايي حاصل از ثبت داده‌ها پس از پايان دوره سه ساله توسط نرم‌افزارهاي آماري مورد ارزيابي و نتايج در قالب نمودار و جدول نشان داده شدند. نتايج نشان‌دهنده كاهش محسوس استفاده از بافت‌هاي غيرمجاز در طول دوره آزمون بود. با ارائه يافته‌هاي حاصل از اين تحقيق مي‌توان بيان داشت كه آزمون بافت‌شناسي به عنوان يك آزمون تشخيصي به خوبي توانسته بود نقش بازدارندگي خود در استفاده از بافت‌هاي غيرمجاز در فرآورده‌هاي گوشتي را ايفا كند.