ارائه الگوي سيستمي ارتقاي بهره‌وري منابع انساني در دانشگاه با رويكرد ديماتل فازي (مطالعه موردي: واحدهاي دانشگاه آزاد استان آذربايجان شرقي)

هدف تحقيق حاضر، ارائه الگوي سيستمي ارتقاي بهره‌وري منابع انساني در دانشگاه با رويكرد ديماتل فازي بوده است. جامعه آماري شامل تمامي اعضاي هيأت‌ علمي واحدهاي مختلف دانشگاه آزاد مستقر در استان آذربايجان شرقي در سال تحصيلي 1397-1398 بوده است. ابزار گردآوري داده‌ها دو نوع پرسش‌نامه محقق ساخته است كه اولي در راستاي شناسايي عوامل ارتقاي بهره‌وري منابع در دانشگاه و بر مبناي طيف پنج گزينه‌ا‌ي ليكرت تهيه و تنظيم گرديد. پرسش‌نامه نوع دوم بر مبناي انجام مقايسات زوجي مورد نياز رويكرد سيستمي ديماتل فازي تهيه و تنظيم‌شده است. روايي پرسش‌نامه‌ها با رويكرد محتوايي و پايايي آن بر اساس رويكردهاي سازگاري دروني و آزمون مجدد بررسي‌شده است. داده‌هاي حاصل از پرسش‌نامه نوع اول حاوي 17 شاخص تحت آزمون آماري تي استيودنت قرار گرفت و پنج عامل مؤثر بر ارتقاي بهره‌وري منابع انساني دانشگاهي شناسايي شد. در گام دوم پرسش‌نامه نوع دوم بر مبناي مقايسات زوجي مطابق با رويكرد سيستمي ديماتل تشكيل گرديد. يافته‌ها نشان داد كه زمينه‌سازي براي بروز خلاقيت و نوآوري، ارائه آموزش‌هاي هدفمند و بهره‌گيري از راهبردها و رويه‌هاي مناسب مديريت دانشي به‌عنوان عواملي با برآيند اثرگذاري و اثرپذيري بالا در سيستم‌ تحت مطالعه مي‌باشند. همچنين ارائه آموزش‌هاي هدفمند به‌عنوان عاملي كه داراي برآيند بالاتري از منظر اثرگذاري بر ساير عامل‌هاي سيستم شناسايي شد. به‌علاوه دو عامل توسعه روندهاي شايستگي سالاري در ترفيع و ارتقا و زمينه‌سازي براي بروز و ظهور خلاقيت و نوآوري در سازمان به‌عنوان دو عامل با برآيند اثرپذيري از ساير عامل‌ها شناسايي‌شده است.