تحليل عوامل مؤثر در توسعه استفاده از گاز طبيعي فشرده (CNG) به‌جاي بنزين در سيستم حمل‌ونقل جاده‌اي ايران با استفاده از مدل پوياشناسي سيستم‌ها

با توجه به منابع غني گاز طبيعي در كشور و سرمايه‌گذاري دولت در اين بخش، اهميت و نقش CNG به‌عنوان يكي از بهترين جايگزين هاي سوخت بنزين در خودروها، در سال‌هاي گذشته مشخص‌شده است. از طرف ديگر به دليل نقش‌آفريني عوامل متعدد اقتصادي، سياسي و اجتماعي در عملكرد اين صنعت، سياست‌گذاري و برنامه‌ريزي در آن با پيچيدگي‌هاي خاصي همراه است. ازاين‌رو در اين پژوهش، جهت ارائه راهكارهاي مناسب به‌منظور توسعه استفاده بهينه از CNG بجاي بنزين به‌عنوان سوخت خودروها در بخش حمل‌ونقل جاده‌اي، از رويكرد پويايي‌شناسي سيستم‌ها استفاده‌شده است. رويكردي كه باملاحظه تمامي عوامل دخيل و تأثير متقابلشان و نيز اتخاذ نگاهي كل‌نگر به صنعت CNG در بخش حمل‌ونقل، به ارائه راهكارهاي توسعه اقتصادي مناسب مي پردازد. درنهايت، اطلاعات صحيح و به‌موقع، تدوين يك برنامه بلندمدت براي سبد سوخت، قيمت متناسب انواع سوخت، تناسب رشد خودروهاي دوگانه‌سوز با جايگاه‌هاي عرضه CNG، به‌عنوان مؤثرترين عوامل شناخته‌شده است.