مدلسازي تغيير سهم حمل و نقل غيرهمگاني و ميزان انتشار آلاينده‌ها در اثر اجراي سياست‌هاي مديريت تقاضا

در ساليان گذشته و با آغاز فصول پاييز و زمستان در تهران، همزمان با به حداكثر رسيدن ميزان انتشار آلاينده ها و بر اساس مصوبات كميته اضطرار آلودگي هواي شهر تهران، محدوده طرح ترافيك به محدوده طرح زوج يا فرد گسترش يافته و با اتخاذ اين سياست، بسياري از شهروندان تهراني جهت حضور در محدوده مذكور، نحوه تردد خود در اين محدوده را تغيير داده و برخي ديگر نيز، با پرداخت بهاي آن، مبادرت به تردد در اين محدوده با وسايل نقليه شخصي خود ورزيدند در اين پژوهش به منظور بررسي ميزان تمايل افراد نسبت به حضور در اين محدوده و با استفاده از روشي ابتكاري، درصد هاي مختلفي را به مبالغ پايه طرح ترافيك در سال 1395 افزوده و سپس به بررسي ميزان افزايش و يا كاهش تمايل شهروندان نسبت به پرداخت مبالغ مذكور پرداخته شده است. هم چنين پس از بررسي نتايج بدست آمده و با استفاده از نرم افزار شبيه ساز Aimsun، ميزان آلاينده انتشار يافته ناشي از تردد وسايل نقليه را به هنگام اجراي طرح زوج يا فرد در محدوده خود و هم چنين سناريو هاي بدست آمده از اجراي سياست نرخ گذاري در محدوده مذكور، مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. نتايج بدست آمده از اين پژوهش نشان مي دهد در ايده آل ترين حالت براي كاهش مقادير آلاينده در محدوده طرح زوج يا فرد، با افزايش 40 الي 75 درصدي به مبالغ در نظر گرفته براي طرح ترافيك در سال 1395 و اجراي آن در محدوده طرح زوج يا فرد، فراواني نسبي تردد با وسايل حمل و نقل غير همگاني 21 الي 23 درصد كاهش يافته و به موازات كاهش ميزان فراواني نسبي تردد با وسايل نقليه غير همگاني، ميزان آلاينده توليد شده براي 3 نوع آلاينده CO، HC و NOX ، 39 ، 36 و 30 درصد نسبت به حالت معمول اجراي طرح زوج يا فرد در محدوده خود، كاهش خواهد يافت.